Inês

Share your story

Está tudo bem, estamos todas juntas.

2020 Portugal

Quero escrever para te tranquilizar. Se estás a ler isto é porque o meu processo foi o mais tranquilizante. Fui reencaminhada para o serviço nacional de saúde para a clínica dos Arcos, em Lisboa. O meu maior receio era que fossem negligentes, condescendentes, brutos. Foi uma bênção estar com profissionais de saúde tão bem formados, que não julgam, que te acalmam e não te fazem sentir menos mulher ou ser humano por isso. Porque como profissionais, e mulheres que são, percebem que nem todos os cenários são ideias para conceber um filho e nós estamos nesse direito. Inclusive a recepcionista da clínica, numa altura em que se decretou Pandemia, se esforçava para manter a calma, a simpatia, e muitas vezes as necessidades dela, para todas sermos atendidas com tempo. Escolhi cirurgia com anestesia geral. Não queria estar acordada. Sim, por medo. Apesar de tudo, é algo que vais sentir. Por mais calma e tranquila que te possam fazer sentir, os últimos momentos podem ser avassaladores. És levada para o bloco cirúrgico (se escolheres fazer como eu) e depois da parte péssima das agulhas, óbvio, e dos profissionais se certificarem que tudo está bem contigo, é uma questão de segundos até adormeceres. Embora eu tremesse como um cubo de gelatina num prato raso, fica calma, é um sono profundo e de repente acordas numa maca numa espécie de sala de recobro. Não te vou mentir... Esta sala tem mais 1/2/3 mulheres em recobro como tu, mas é isso que deves focar, como tu. Com dores (semelhantes às menstruais) que as enfermeiras tentaram apaziguar, algumas reagem à anestesia (VAI EM JEJUM COMPLETO, SEM ÁGUA INCLUSIVE), e cansadas. Depois, creio que deva ser a ação padrão pela clínica, dão-te um sumo de pacote para restabelecer as energias e um envelope com comprimidos para as dores. (quem nunca tomou medicamentos para as dores menstruais, certo?) E pouco depois poderás ir para casa. Agora importante: Descansa, recupera, dá-te tempo. Psicologica e fisicamente. Mesmo segura de que era o que queria fazer, mesmo rodeada de profissionais, e um círculo de amor em casa, isso não me impediu de sair daquelas portas e esvair-me em sangue. Sou professora, primária, sou louca por crianças, elas são a minha vida, mas sei que este momento foi o acertado e essa foi a minha força e certeza. E tu, terás que ter a tua. Força. P.s (Muito importante, na primeira consulta tive oportunidade de apresentar o meu caso fruto de negligência médica e afins e fui presenteada também com a informação surpresa de que a pílula do dia seguinte não é eficaz, e aparentemente grande parte dos casos como eu é fruto dessa falha de informação.)

Did the illegality of your abortion affect your feelings?

O aborto é legal em Portugal.

Lili

I interrupted my early pregnancy

M.

Nie chce się rozczulać. Każda kobieta sama podejmuje tą decyzję ale powinna…

Daniela

yo aborte y no me siento culpable.

Iolanda

Ser solidária com quem abortou e defender a descriminalização jamais me fez…

K.

La Experiencia abortiva.

Violet

la verdad nunca paso por mi mente que a mi me sucedería algo así, siempre pensé…

Blue

The decision was easy, but the emotions were not.

The person who got me…

Jude

....because my pregnancy was unexpected and I did not want another child. My…

baby t

i had 2 abortions first 1 when i was 16 i knew i was ready to have a child or…

Fer

Moro no Brasil! Aqui é proibido! Namorei um rapaz durante 6 anos! Passei por…

Krysti

While I was on a 3-month vacation in Europe I met a guy and we quickly fell for…

Meaghan

I want to change the world.

Suzanne

I had an abortion

Magda

Może jestem bez serca ale niczego nie żałuję. ja chyba nie nadaję się na matkę…

ech echhhhhh

Aborcji dokonałam całkiem niedawno, ledwo miesiąc temu. Mam 19 lat i mieszkam w…

serena serena

Yo aborte. No culpo por haberlo hecho, sino por no haberme cuidado. Desde el…

Jennifer

Mi cuerpo, mi decisión

Ray

Toda mulher tem direito à um aborto seguro, não importa quais sejam seus…