Jess

Compartilhe a sua história

*No podía ser* 11sem

2016 Argentina

Me he sentido muy rara, jamás me creí capaz de hacer esto, amo mucho a mi hija y la amé desdé el min 0 de saber que la tenía en mi vientre, no me sucedió ni 1min. Lo mismo con este embarazo, ya que no es de una persona que haya escogido como padre, psicológicamente tal vez nunca vuelva a estar preparada para el proceso de estar embarazada, y con todo lo que mi nena ya de por si me necesita no podría tener otro hijito, sería injusto no poder brindarle todo lo que cada niño requiere de su madre, no me sentí feliz ni un segundo de saber que lo tenía en mi vientre, y eso me dolía en el alma, xq no era su culpa, pero en los 3 días que estuve al tanto de su existencia no oude tocarme ka oanza ni una vez, el verlo en la ecografía me partió el corazón en mil pedazos, porque tantas mujeres muriéndose por ser madre y yo que no quería ahi estaba. Me dolió mucho tomar la decisión pero no lo dude un segundo, no iba a poder, creo que hice lo mejor para Él y para mí...

La verdad me generó mucho miedo, aun no se si funcionó ya que termine el proceso ayer (con Oxaprost, vía vaginal)... Al principio tuve un dolor horrible, sin mentir estuve como 3hs con colicos, calambres y contracciones que me hacian que no encontrara postura y se ne cayeran hasta las lágrimas, luego cedió el sangrado, con muchos coágulos y grandes que continuaron 7hs con dolor un poco menos intensos hasta la 2da dosis... Luego paso el dolor, parecía un día de menstruación normal, el sangrado en gral escaso, no llegué a llenar ningun toallita... Si bajaba cada vez que iba a orinar... Y recien ahora hace ya 1día (24hs) de la última dosis... Espero haya funcionado, ya que por lo qur he ido leyendo el sangrafo suele ser mas extenso... Pero bueno esperare a que pasen los días y me realizare nuevamente una eco.

Ya tengo una hija, que hace tan solo una semana cumplió 2 años (y a los días supe de mi embarazo que resulta estaba cumpliendo ya 11semanas de gestación) resulta que con el padre de mi nena nos separamos hace tan solo 4 meses, y este bebé no pertenecía a Él si no mas bien a una historia que llevo oculta, nunca planee volver a ser nuevamente madre ni siquiera con el padre de mi nena, ya que ella nació con problemproblemas en sus pies y piernas, que con mucho esfuerzo a estado corrigiendose hasta el día de hoy y como mamá ha sido una lucha tremenda. Por ende no estaba preparada ni psicológicamente ni es el momento ni la situación, ni nada, era imposible.

A ilegalidade de seu aborto afetou seus sentimentos?

En realidad no

Como as outras pessoas reagiram ao seu aborto?

Córdoba

Fabiana

y te lo cuento

Beata

Informacja o ciąży przeraziła mnie...nie potrafiłam się z tym pogodzić, byłam…

Mary Adler

Saya hamil 7minggu. Saya seorang muslim dan pacar saya seorang yang menganut…

Malwina

To była bardzo trudna decyzja ale w tamtej chwili nie potrafiłam sobie…

Dulcinea Vázquez

Las pastillas tardaron un poco mas de 3 horas en hacer efecto, no presenté…

Anonimowa

Dokonałam tego co jest zakazane w tym kraju. Nie czuję się winna.

ROCÍO

Lo logré....estoy tranquila

Meg.

Your a strong women!

Anna

Nigdy nie sądziłam, że to powiem ale tak, miałam aborcję.
Historie innych…

Milva

Gdy okazało się, że jestem w ciąży najpierw się ucieszyliśmy z mężem. Będzie…

Ani

Yo aborté, a mis 25 años y en Chile. No es menor, es un país institucionalmente…

Hope

Zakochałam się w mężczyźnie o 13 lat starszym. Zawrócił mi w głowie. Jest…

Magui

La mejor decisión

Bea

Enfim,tudo começou em Outubro. Tive relações sexuais com meu parceiro fixo (Meu…

มานี ชูใจ

ฉันมีปัญหาหลายด้านไม่ว่าจะเป็นเรื่องครอบครัว การเงิน…

CPA

Olá, tenho 24 anos e fiz um aborto com aproximadamente 8 semanas. Fiz questão…