Alaska Young

Podziel się swoimi doświadczeniami

A veces es necesario.

2016 Meksyk

Si, cólicos Fuertes pero nada del otro mundo, con ibuprofeno pasa rápido, diarrea de un día, fiebre de 38' dos horas. sangrado de 2 semanas, como una menstruacion.

Czy nielegalność twojej aborcji wpłynęła na twoje uczucia?

Claro que me afectó, he teñido sueños feos, veo a bebes y siento horrible, supongo que esto irá pasando. Pienso en el, y pido perdón a dios, a el bebe y a mí por hacer esto, pero no era el momento. Y nadie merece venir a este mundo de forma accidentada.

Jak inni ludzie zareagowali na twoją aborcję?

Todo comenzó el 2 de marzo del 2016, mi "ex" y yo habíamos terminado 8 meses antes pero seguíamos teniendo "encuentros" al parecer todo iba viento en popa para regresar y estar juntos. Este día el termina adentro y yo corrí a comprar la pastilla de emergencia, que no funcionó. Como yo era irregular en mi menstruacion no me preocupo tanto, solo esperaba el día en que bajara, pero algo en mi decía que algo no andaba bien, tenía dolor abdominal como cólicos, y dolor de pechos que no eran normal, fui dos semanas después compre una prueba de embarazo, tenía miedo de hacerla y espere un día más, al llegar al trabajo, pase al sanitario e hice la prueba, al momento dos rayas comenzaban a aparecer. Era un 24 de Marzo y yo estaba asustadisima, llore y llore porque mis estudios, mis papas y mi "ex" no teníamos el plan de ser padres aún, le llame y contesto, él parecía normal, y dijo que que quería hacer, tenerlo no entraba en mis opciones y llore mucho, fume tal vez 4 cigarros y también me di pequeños golpes en el vientre repitiendo que no quería que él estuviera ahí, ese día fue el más triste de mi vida, entre que el papa de ese bebe que no estaba conmigo, mis papas y yo que no sabría cómo responder ante todo esa responsabilidad que ya estaba dentro de mi. El chico estaba lejos así que ese día no podía verlo, ese día llegue a mi casa, sin cara obviamente solo llegue a dormir todo el día, mamá estaba ahí pero no podía decirle nada, sería un problema aún mayor. Al otro día vi al chico y nos abrazamos, fue como si nada pasara, yo no creía estar embarazada, y la realidad parecía solo un mal sueño, empecé a buscar clínicas donde poder abortar, y visite muchas páginas web, entre ellas está, empecé a leer todos y cada uno de las historias y si bien, estaba segura de lo que haría, no me sentía tan sola y con miedo de los síntomas más que otra cosa. El día había llegado, fui a la clínica el 6 de abril, 3:30pm él me acompañaba y entre, la doctora aunque poco distante me dio confianza, llene formatos y me dijo que me recostara, el momento "fuerte" vi a esa bolita de 6 semana que estaba dentro de mi, hubo un momento que no lo quise ver, no por otra cosa si no por cobarde. Me dieron las pastillas de mifepristona y las otras pastillas de misoprostol que tenía que tomar 48 horas después. Ese Miércoles pasó sin más, me sentía bien y todo transcurría con normalidad, el día jueves por la noche a eso de las 9:15pm sentí cólicos leves y mojado, pensé que era secreciones o que me andaba del baño, fui y era mucha sangre, puse una toalla y con sangrado abundante estuve 2 Hrs y después paro por completo. El viernes tenía que tomar la dosis de misoprostol, yo dudaba de hacerlo o no, tenía miedo, mucho miedo, él no estaría conmigo, porque tenía cosas que hacer, lo haría sola. Ya casi llegaba la hora de tomarme las pastillas, 3:50pm y las puse debajo de mi lengua, el calor en mi vientre empezaba, los cólicos cada vez eran más fuertes pero soportables, no podía estar ni sentada ni parada, había faltado a la escuela, solo quería estar sentada en el baño, el sangrado empezó muy muy rápido, y diarrea y cólicos, temperatura de 38 grados, después de dos horas todo se resumió a cólicos leves y diarrea y sangre. Al otro día desperté y había manchado la sabana de sangre, mi mama pensó que estaba menstruando, así que no pasó a más, el domingo por la tarde sentí quque algo quería salir, algo estaba ahí, fui al baño y una pelotita muy pequeña salió, sin sangre sin nada, era roja y con algo chiquito pero perceptible blanco. Me dio miedo, pero no hice más que jalar la cadena. El sangrado duro 2 semanas. Aún no voy a hacerme la prueba para saber si hubo algún problema, pero creo que todo indica que no, los síntomas desaparecieron, nada de ascos, ni dolor de pechos, ni ganas de ir hacer pipi, el sangrado a parado. No hay dolor, ni fiebre. Solo, esperar a hacer el trámite de la prueba. El chico no está conmigo, el decidió irse, no hay buenos ni malos en la historia. Solo que algo tenemos en común, y nos sonríe desde el cielo.

Cristina Lima

Fiz um aborto.

Mary

I can now carry on with life.

Claudiagyn

Aconteceu comigo.

Gaby

Força, tudo que precisa!

Pooh

Terminé mi embarazo

chiquiss67

Hola.

Tengo 22 años y aborte en febrero de este año. Me di cuenta de que estaba…

Amazomas

Yo aborte el día 10 de noviembre del 2015 dos días antes me había enterado de…

Beata

Informacja o ciąży przeraziła mnie...nie potrafiłam się z tym pogodzić, byłam…

Sofia Ignatius

I had abortion n all went well

Ray

Toda mulher tem direito à um aborto seguro, não importa quais sejam seus…

Ivka

Moja historia jest świeża, nie mam głębokich przemyśleń czy rad dla Was, czuję…

Javiera

Yo aborte en Chile, en pandemia gracias a Wow

Newyor7891

I had an abortion

Abbie

I had an abortion and don't regret it.

ana maria Duque

I had an abortion but this wasn't easy I was very afraid, but i never regret…

Andrea

Cuando tenia 19 años, "me enamore" de un tipo casado, quede embarazada y el lo…

A.

Dzień, w którym dowiedziałam się o ciąży (kolejnej ciąży) był jednym z…

sogoodtobebad stassia

Dziewczyny ! nie bójcie się ! nie taki diabeł straszny jak go malują. Jeżeli…

Leah Frida

Yo aborté! porque es mi derecho!