Ning

เป็นการตัดสินใจที่ยากและคุ้มค่าที่สุด

2018 Thailand

relieved confident afraid

ไม่มีใครไม่รักลูก แต่ถ้าให้เขาเกิดมาทั้งที่รู้ว่าเราจะดูแลเขาได้ไม่ดีนั้นแย่กว่าการไม่รัก ตอนนี้รู้สึกโล่งใจและเหมือนได้ชีวิตใหม่ เราจะจดจำเรื่องนี้ไว้ในใจเสมอ ไว้เป็นสิ่งเตือนใจทุกครั้งที่เราจะทำอะไรก็แล้วแต่ในชีวิต เตือนใจว่าเราได้ชีวิตใหม่มาแล้ว เราจะไม่ปล่อยให้มันสูญเปล่า

with medicines

เรารู้ว่าตั้งครรภ์ตอนอายุครรภ์ประมาณ 4 สัปดาห์ ในตอนนั้นเรารู้ตัวดีว่าตัวเองไม่พร้อมที่จะมีน้องจึง เรากับสามีจึงปรึกษากันและตกลงกันว่าต้องการทำแท้ง เราจึงส่งอีเมลไปหา Women on Web ทันทีเพราะต้องการให้กระบวนการต่าง ๆ เป็นไปโดยเร็วที่สุด สุดท้ายซองยาก็ถูกส่งมาถึงประตูหน้าบ้านเราเมื่อตอนอายุครรภ์ประมาณ 6 สัปดาห์ บอกเลยว่าระหว่างนั้นเป็นการรอคอยที่ทรมาณมาก เพราะรู้ดีว่ายิ่งอายุครรภ์มากเท่าไหร่ก็จะยิ่งเจ็บและมีโอกาสได้รับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ มากขึ้นไปด้วย เมื่อได้ยามาแล้ว เราก็ตัดสินใจกินยาเม็ดแรก(ไมเฟฟริสโตน)ตอนเวลาประมาณสองทุ่มของวันศุกร์ --การกินยาเม็ดนี้เป็นการกินยาที่ยากเย็นที่สุดในชีวิตของเรา-- เรารอให้ครบกำหนด 24 ชั่วโมง แล้วจึงทำการสอดยาไมโซฟรอสซอล 4 เม็ดไว้ที่ใต้ลิ้นด้วยความรู้สึกกลัวตัวเองจะอ้วก แต่ก็พยายามอมไปจนสุดความสามารถ เราแนะนำว่าตอนอมยาโดสแรก (4 เม็ดแรก) ให้อมยาชุดที่เป็นแผงติดมากับยาไมเฟฟริสโตนนะ เพราะเราพบว่ายี่ห้อนี้มันอมง่ายกว่า รสชาติดีกว่า ช่วยให้เราไม่อาเจียร เพราะยาที่อมโดสแรก เราถือว่าสำคัญ!! ก่อนอื่นเรากินยาไอบูรโพรเฟนไป 30 นาทีก่อนที่จะถึงเวลาอมยาโดสแรก เมื่อเราอมโดสแรกไปได้ประมาณ 10 นาทีก็รู้สึกปวดท้องหน่วงด้านซ้ายหน่อย ๆ แล้วก็ตามมาด้วยความเจ็บปวดที่เพิ่มทวีคูณ การปวดจะเป็นลักษณะปวด ๆ หาย ๆ เหมือนมดลูกบีบตัวแล้วคลาย เลือดออกมาไม่เยอะเท่าไหร่ ตอนนั้นไม่มีอะไรช่วยเราให้หายความเจ็บปวดได้ เราทำสมาธิ รับรู้ความเจ็บ รู้ว่ามันมีอยู่ รู้ว่ามันดับ มันช่วยเราได้ ปวดไปอย่างนั้นประมาณอีก 10 นาทีเราก็ลุกไปนั่งโถส้วม เรานั่งเบ่งอยู่พักหนึ่ง รู้สึกเหมือนจะถ่ายหนัก แต่ก็ไม่ถ่าย แต่ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้คือ ความเจ็บปวดหายไป ถึงแม้มันจะเป็นการหายไปเพียงชั่วขณะหนึ่งก็ตาม เราได้พักหายใจ เราบ้วนยาออกเมื่ออมครบ 30 นาทีเป๊ะ ไม่นานเราก็รู้สึกปวดอีกระรอกโดยครั้งนี้ปวดต่ำลงมาหน่อย อาการปวดแบบเดิม เรากลับมานอนคุดคู้อยู่พักหนึ่ง สามีคอยนำน้ำมาให้ดื่มและเอาผ้าชุบน้ำอุ่นมาประคบท้องเรา(ซึ่งช่วยได้ดี อันนี้แนะนำ!) เรารู้สึกหนาวตัวมาก เอาผ้ามาห่มหลายชั้น ครั้นนอนไปได้สักพัก เราไม่ไหวจึงลุกขึ้นไปนั่งที่โถส้วมอีกครั้ง ครั้งนี้เราเบ่งอีก เจ็บปวดจนรู้สึกว่าตัวเองจะเป็นลมอยู่ตรงนั้น แต่แล้วเราก็เหลือบไปเห็นเลือดเป็นเส้นและตรงปลายเส้นเลือดนั้นมีลักษณะเป็นวงรียาว ๆ ประมาณ หนึ่งนิ้วได้มั้งถ้าจำไม่ผิด เลือดเส้นนั้นหลุดออกมาแล้ว ความเจ็บปวดหายไปทันที เราเรียกสามีให้เขามาช่วยดูว่าใช่ตัวอ่อนหรือเปล่า สามีบอกเห็นว่าน่าจะใช่แล้ว ตอนนั้นเรารู้สึกโล่งใจและรู้สึกเสียใจในเวลาเดียวกัน เพราะเราก็อยากมีลูกแต่มันแค่ไม่ใช่เวลานี้เท่านั้นเอง แม้เราจะรู้สึกแน่ใจมั่นเหมาะแล้วว่าเราแท้งเรียบร้อย เราก็ยังจัดแจงอมยาโดสที่สองต่ออีกภายใน 3 ชั่วโมง เพราะเราคิดว่าเลือดยังออกมาไม่มากพอ เราต้องการชัวร์ว่าแท้งสมบูรณ์ ระหว่างนี้เรารู้สึกหิวอาหารและหิวน้ำมาก เรากับสามีจึงทำอาหารกินกัน ซึ่งสำหรับเราในตอนนั้น เรารู้สึกเหมือนว่าอาหารมื้อนั้นเป็นการเฉลิมฉลองการกลับมาของตัวตนของเราอีกครั้ง เพราะเราได้กลับมารับรสชาติ กลิ่นและความรู้สึกที่เป็นของตัวเราอีกครั้งแล้ว เมื่อถึงเวลาอมยาโดสที่สอง (ไมโซฟรอสซอล 4 เม็ด) เราอมยาโดสนี้ไปนั่งดูหนังไป สักพักรู้สึกปวดหน่วง ๆ แต่ไม่ปวดมาก พอทนไหว เราจึงไปนั่งที่โถ สรุปว่ามีเลือดเป็นก้อนใหญ่มากหลุดออกมา เราคิดเอาว่านี้คงเป็นรก เมื่อเห็นอย่างนี้เราจึงรู้สึกโล่งใจ จากวันนั้นก็มีประจำเดือนมาต่ออีกหลายสัปดาห์ เราก็จำไม่ได้ว่านานเท่าไหร่ เราตรวจครรภ์ตอน 3 สัปดาห์หลังจากนั้นก็ยังมีสองขีดจาง ๆ นะ แต่ไม่รู้สิ เรารู้ได้ด้วยตัวเองว่าเราแท้งแล้ว โดยสังเกตจากอาการแพ้ท้องที่หายไป และเพื่อความสบายใจของเราเอง เราจึงตรวจครรภ์ใหม่อีกครั้งหลังจากนั้นไปอีกสองสัปดาห์ ก็ได้พบว่าเราไม่ท้องอีกต่อไป ***แนะนำคนที่จะทำแท้ง*** 1. ไมโซฟรอสซอลโดสแรกที่อม ขอให้อมชุดที่ติดมากับไมเฟฟริสโตนนะ เพราะรสชาติดีกว่า (แผงที่แยกออกมามันรสออกเปรี้ยว ๆ ทำให้อาเจียรได้ง่ายกว่าเราว่า) 2. เตรียมยาแก้ปวด/ ถุงร้อนเอาไว้ประคบท้อง/ น้ำดื่ม/ ผ้าห่มหนา ๆ เอาไว้ข้าง ๆ ตัว 3. หมั่นลุกไปนั่งเบ่งที่โถส้วม เพราะแรงโน้มถ่วงช่วยเราได้ 4. ทำสมาธิรับรู้ความเจ็บ ช่วยได้ 5. อย่าคิดโทษตัวเองที่ทำแบบนี้ พระเจ้าสอนให้เราเมตตาตัวเองเป็นที่ตั้ง 6. ไม่มีลูกดีกว่ามีแล้วเลี้ยงเขาได้ไม่ดี

my personal reasons for not wanting a child

Did the illegality of your abortion affect your feelings?

ไม่รู้สึกแย่ที่ทำละเมิดกฎหมาย ไม่มีความคิดเรื่องกฎหมายอยู่ในสมองเลยในขณะที่ตัดสินใจทำแท้ง

How did other people react to your abortion?

สามีเป็นคนเดียวที่รู้ในการตัดสินใจครั้งนี้ ให้ความเข้าใจ เห็นอกเห็นใจ และคอยช่วยเหลือ

illegal

Buddhism