Daniela

당신의 이야기를 공유합니다

yo aborte y no me siento culpable.

2017 Chile

Yo no soy una mujer que cuente sus experiencias al público, pero comencé a buscar relatos de mujeres que habían abortando para darme animo y me encontré con muchos relatos en donde se sentian culpables de la decisión que habían tomado y comencé a sentirme mal por todas ellas. Yo vivo en un país en donde abortar es ilegal, por lo tanto todo se maneja en un mundo oscuro, con doctores que te trafican las pastillas y a ellos solos accedes si tienes algún contacto de confianza. Abortar es una decisión que hay que tomar rapidamente, cualquiera sea la forma de conseguir las pastillas, es al rededor de un mes de espera... es decir, hay que darse cuenta en el primer mes de atraso para que las pastillas te lleguen al final del segundo mes con suerte. Entonces en mi caso, sabia que abortar era una opcion, pero en realidad la decisión la tome en el trascurso de la llegada de las pastillas. Debido a mi ideología, jamas he creído que las mujeres que abortamos somos asesinas o no valoramos la vida, para mi... mi cuerpo lo cuido yo y por muy irresponsable que haya sido en el periodo en donde quede embarazada, no hay ideología política, religiosa o social que me haga mirarme al espejo y aceptar que otros me obliguen a ejercer una maternidad no deseada. Abortar no es bacan, una no se embaraza para poder vivenciar un aborto, al contrario fue muy impactante física y visualmente, llegue a prometerme que nunca mas, pero la verdad es que si nuevamente necesitara recurrir a la ingesta de las pastillas, lo haría. Como sabia que no iba a ser placentero, pero también soy una convencida de que los dolores que nos manifiesta el utero, los exacerbamos por un aprendizaje cultural patriarcal, me preparé, calente la casa, calente un guatero, busque una pelicula amorosa pero chistosa y me tome las pastillas. Luego de eso vinieron 8 largas horas de trabajo de parto, en donde pase por todos los estados de animo, pero finalmente me dormí, desperté y luego seguí durmiendo. Así estuve dos días completos, el tercer día me levante a trabajar y he estado así hasta el día de hoy... dos semanas después de haberme provocado una perdida de embarazo. No soy culpable ni inocente. no me voy a preguntar "¿que habría pasado si decido tenerlo?" esas respuestas ya las se y todas sabemos que viene con la maternidad. No debemos preguntarnos si fue la mejor opcion o no, por que ya esta tomado y hecho. debemos superarlo, no desconocerlo, lo hicimos, abortamos, somos valientes... fue nuestra decisión y punto, que nadie te convenza de lo contrario.

உங்கள் கருக்கலைப்பு சட்டவிரோதமானது உங்கள் உணர்வுகளை பாதித்ததா?

Claro que si, hace que el proceso sea mas lento y con mas tiempo de embarazo el dolor es mas intenso, ademas debes hacerte una eco para saber con exactitud cuanto tiempo tienes y ya ahí te clasifican en el archivo de embarazadas.

Warrior

Sinceramente eu não imaginei que passaria por isso esse ano. Mas sabia que um…

Adriana

Myślałam, że będzie gorzej, na szczęście cały czas była ze mną moja druga…

Sylwia Zatońska

Ciąża nie powinna być przypadkiem!!!

Han

Don’t confuse ‘what ifs’ with regret.

Daiana Domzalez

Mi experiencia con oxaprost, 9 semanas

Regina Kunst

Aku memutuskan untuk aborsi karena pada saat itu, aku masih menempuh S3 dan…

katrina nicole

the only time i look back is to say thank god

Iolanda

Ser solidária com quem abortou e defender a descriminalização jamais me fez…

Julia

Y fue lo mejor

Andrea

And it was just fine. I had just turned 20, and was living in a rented room in…

Daniela

Tengo una hija de 4 años, pero aun asi yo aborte este año.

Maleja

Yo aborté.

Virginie

À 32 ans, j'ai avorté parce que ce n'était pas le bon moment.

Nat

Zawsze miałam bolesne miesiączki, wiec spodziewałam się, ze będzie naprawdę…

Lucero Lucero

Creo que por fin tuve control de mi vida.

Charlotte Sigler

I had an abortion

M.

Nie chce się rozczulać. Każda kobieta sama podejmuje tą decyzję ale powinna…