Rosmery

Comparta su experiencia

2020 República Dominicana

Lo hice en mi casa, sola, teniendo ya 11 semanas y 4 días de gestación. Quise hacerlo tan pronto me enteré, pero debido a la situación legal del aborto en mi país, fue difícil conseguir las pastillas, además dependía de otra persona para ello. Tan pronto las tuve, decidí proceder. Estaba muy asustada, por el tiempo de gestación honestamente pensé que moriría. También porque no pude conseguir las 12, pero sólo con 8 me bastó. Empecé en la tarde, a las 6:30, ahí tragué los restos de la primera dosis. Incluso antes de hacerlo, empecé a temblar de forma casi incontrolable, y me dio fiebre. Me acosté y me quedé dormida. Al despertar, vi que estaba sangrando, y empezaron los cólicos. También se tenía diarrea, pero muy leve. El dolor se sentía exactamente como las contracciones de un parto, e iba y volvía por periodos de tiempo. A las 10:30 tragué los restos de la segunda dosis, volvió a subirme la fiebre, y de nuevo me quedé dormida. A las 12:10 a.m. sentí que estaba sangrando mucho, me levanté rápido para no manchar las sábanas, fui al baño y al sentarme hice como si fuese a orinar. Expulsé sangre, y sentí que algo iba a salir. Miré hacia abajo y algo colgaba, pujé un poco y una especie de coágulo enorme cayó(creo que era la placenta, estaba unida al feto), sentí que algo más colgaba y nuevamente pujé. Esta vez tuve que tomar algo de papel y halar levemente, cuando cayó vi que era el embrión. Decidí esperar a la mañana para tomar las únicas 2 pastillas que me quedaban, no quería provocarme una hemorragia porque estaba sangrando bastante. Fue una buena decisión, casi 2 horas más tarde el tejido restante empezó a salir sin necesidad de tomar nada más, no tuve fiebre y el dolor era prácticamente inexistente, las náuseas que sentí durante el embarazo se fueron inmediatamente. Debo indicar que durante el proceso no tomé nada para el dolor excepto una pastilla de Ibuprofeno 400 mg casi una hora antes de la primera dosis de pastillas, y otra cuando ya se había completado, comí sopa y bebí bastante líquido. Lamento alargarlo tanto, pero en el momento lo único que me reconfortaba era tener información y me gustaría que esto le sea útil a alguien en la misma situación. Recomiendo también decirle a alguien que sea de apoyo, así sea por teléfono. Yo tuve a 3 amigos que no podían estar en persona, pero hablarles de todo a través del proceso me ayudó mucho.

Aterradora, pero no tan dolorosa como creí.

¿La ilegalidad del aborto afectó sus sentimientos?

En absoluto.

Ray

Toda mulher tem direito à um aborto seguro, não importa quais sejam seus…

Kamila

Miałam aborcję. I choć żyję w ponoć "cywilizowanym" kraju to aborcja jest…

Letícia

Terça, 08 de agosto de 2017, 8:00 h.
Foi esse dia que eu descobri que estava…

YoungWoman NotReadyNow SecretsAreComplicating

This website gave me the confidence that I could do it. It gave me all the…

Madison

Una lucha constante.

Naad

I had an abortion when I was 23 years old

sorrow

Najtragiczniejsze doświadczenie w życiu...


Po prawie dziesięciu miesiącach od…

Jéssica

RELATO DE UM ABORTO BEM SUCEDIDO DE UMA MULHER SEM NOME:
Nunca pensei que…

Mary Adler

Saya hamil 7minggu. Saya seorang muslim dan pacar saya seorang yang menganut…

Gaby

Força, tudo que precisa!

Laura Helena

Olá meninas , me chamo Laura , tenho 21 anos ,uma filha linda de 2 aninhos e…

Ewa Izabela

I am pro-choice

Melina

Yo aborte con oxaprost

Ma N

Y fue un proceso duro física y emocionalmente.

Casey

Abortion as a right not a privilege: My abortion story

Jessi

No olvidemos, que nos haga crecer

P

...Lo quería pero no podía