Misca

Share your story

Tranquila, todo estará bien

2019 Салвадор

Quiero hablar de esto porque a mi me sirvio leer experiencias para dar inicio al proceso. Voy a hablar unicamente de como paso todo y las cosas que me ayudaron. Women on web hizo posible para mi todo. Yo estaba de casi seis semanas cuando interrumpi mi embarazo. El periodo de mi embarazo lo pase muy mal, mucho dolor en la pelvis y espalda baja, muchos cambios de humor y demasiado agotamiento. El embarazo no es un proceso por el que quiera pasar nunca más, es demasiado cambio para el cuerpo y además pienso que hay demasiados niños en espera de familias que quieran adoptar y si un día quiero ser madre preferiria la adopción. Yo me entere del embarazo a los 5 días de mi retraso, las pildoras me llegaron una semana después de pedirlas, no empece ese día porque me sentia muy debil así que ese día comi bien, me hidrate y decidi que al dia siguiente iniciaria. Al dia siguiente tome mifepristona a las 11 de la mañana, ese dia no senti nada diferente pero en la noche vi ligeras manchas rojizas en mi toalla sanitaria. Al día siguiente tome solo paracetamol 2 pastillas de 650 mg, y 50 mg de tramadol, una pastilla para evitar el vomito, todo eso alrededor de las 10 am. A las 13 hrs de ese día puse sublingual el misoprostol y tuve las 4 pastillas durante media hora alli retenidas, si senti nauseas y aun no me retiraba los restos de pastillas pero empezo el sangrado, para mitigar la incomodidad sali a caminar, hice sentadillas y trote, trate de mantener mi cuerpo caliente a traves del ejercicio y eso siento ayudo también a que bajara más rapido el tejido, fue un día muy cansado pero alrededor de las 10 de la noche uno de los coagulos mostraba el tejido (el saquito del embrion) y la incomodidad disminuyo bastante, tome otros 50 mg de tramadol y me dormi, los días siguientes el sangrado fue mucho mas ligero. A la semana y media me hice la ecografia para verificar que mi utero estuviera bien. Realmente es importante que cuiden su cuerpo que esten muy atentas a lo que van sintiendo, yo senti mareos pero creo que se pueden evitar si cuidan su alimentación antes del proceso. Pienso que para cada chica la situacion es diferente, pero si ya tomaron la decision simplemente cuiden su cuerpo, cuiden su mente y cero platicas negativas. Nosotras decidimos si ser o no madres y en que momento, dar vida es un regalo, no es de a fuerza, ser madre requiere vocacion y si no estamos listas para ello debemos saber que somos libres de decidir sin riesgos y sin culpas. Un abrazo a todas, empatía ante todo siempre, permanezcan fuertes!

Ang iligalidad ng iyong pagpapalaglag ay nakakaapekto sa iyong damdamin?

Claro, me daba miedo pensar que podía llegar a la carcel simplemente por decidir sobre mi vida y mi cuerpo.

Samantha

Grow Yourself, Before You Grow a Baby.

YoungWoman from India

This website gave me the confidence that I could do it. It gave me all the…

Cindy Rios

Yo aborte porque no estaba en el momento adecuado para tener un hijo, mi madre…

sandrusia020 G*********

W sumie to sama nie wiem od czego zacząć.. moja cała historia rozpoczęła się od…

Ana Monteiro

Primeiramente, gostaria de dizer para você que procura por esses depoimentos

Bryann Turner

It was the right decision for me at this time.

maria maria

No tome la mejor desición, hice lo que pude

Hope

Zakochałam się w mężczyźnie o 13 lat starszym. Zawrócił mi w głowie. Jest…

Jess

I had two...it was not a hard decision, and I'm glad I did it. Now, I'm a…

Susie

I'M NOT SORRY.

Marcella

Aos 18 anos tive minha primeira experiência com meu namorado,Como tdo…

A.

Dzień, w którym dowiedziałam się o ciąży (kolejnej ciąży) był jednym z…

Carolina

Tenía 19 años. Estaba en una relación. Al mes de ponernos de novios me contó…

Paloma

Decidida, sin culpa ni arrepentimiento, soy fiel a mi misma.

Felicia

I had an abortion, so that I could heal.

Carolina pink

Abortar tambien es un acto de amor

Joanna

Moje życie to moje wybory. / My life is my choices.

dessa

fiz um aborto sozinha