Rosmery

Compartilhe a sua história

2020 República Dominicana

Lo hice en mi casa, sola, teniendo ya 11 semanas y 4 días de gestación. Quise hacerlo tan pronto me enteré, pero debido a la situación legal del aborto en mi país, fue difícil conseguir las pastillas, además dependía de otra persona para ello. Tan pronto las tuve, decidí proceder. Estaba muy asustada, por el tiempo de gestación honestamente pensé que moriría. También porque no pude conseguir las 12, pero sólo con 8 me bastó. Empecé en la tarde, a las 6:30, ahí tragué los restos de la primera dosis. Incluso antes de hacerlo, empecé a temblar de forma casi incontrolable, y me dio fiebre. Me acosté y me quedé dormida. Al despertar, vi que estaba sangrando, y empezaron los cólicos. También se tenía diarrea, pero muy leve. El dolor se sentía exactamente como las contracciones de un parto, e iba y volvía por periodos de tiempo. A las 10:30 tragué los restos de la segunda dosis, volvió a subirme la fiebre, y de nuevo me quedé dormida. A las 12:10 a.m. sentí que estaba sangrando mucho, me levanté rápido para no manchar las sábanas, fui al baño y al sentarme hice como si fuese a orinar. Expulsé sangre, y sentí que algo iba a salir. Miré hacia abajo y algo colgaba, pujé un poco y una especie de coágulo enorme cayó(creo que era la placenta, estaba unida al feto), sentí que algo más colgaba y nuevamente pujé. Esta vez tuve que tomar algo de papel y halar levemente, cuando cayó vi que era el embrión. Decidí esperar a la mañana para tomar las únicas 2 pastillas que me quedaban, no quería provocarme una hemorragia porque estaba sangrando bastante. Fue una buena decisión, casi 2 horas más tarde el tejido restante empezó a salir sin necesidad de tomar nada más, no tuve fiebre y el dolor era prácticamente inexistente, las náuseas que sentí durante el embarazo se fueron inmediatamente. Debo indicar que durante el proceso no tomé nada para el dolor excepto una pastilla de Ibuprofeno 400 mg casi una hora antes de la primera dosis de pastillas, y otra cuando ya se había completado, comí sopa y bebí bastante líquido. Lamento alargarlo tanto, pero en el momento lo único que me reconfortaba era tener información y me gustaría que esto le sea útil a alguien en la misma situación. Recomiendo también decirle a alguien que sea de apoyo, así sea por teléfono. Yo tuve a 3 amigos que no podían estar en persona, pero hablarles de todo a través del proceso me ayudó mucho.

Aterradora, pero no tan dolorosa como creí.

A ilegalidade de seu aborto afetou seus sentimentos?

En absoluto.

Raquel Monterrey

I spoke with the spirit of my child before my abortion. That spirit who was…

Gaby

Força, tudo que precisa!

Kidda Sinsee

And I was afraid at first...

Hope

Zakochałam się w mężczyźnie o 13 lat starszym. Zawrócił mi w głowie. Jest…

Cs

Porque la situación lo requería

Paula Paula

Miałam aborcję... to była trudna decyzja, nigdy nie zapomnę...

M.

Nie chce się rozczulać. Każda kobieta sama podejmuje tą decyzję ale powinna…

CPA

Olá, tenho 24 anos e fiz um aborto com aproximadamente 8 semanas. Fiz questão…

noha

y la verdad para mi fue un alivio, esto comenzó un el mismo dia que decidi…

JasminMisa

Abortar es tu elección!

Annelise

A maternidade como função obrigatória não é maternidade. Não é linda. Ser mãe…

AM

I had a surgical, had two kids, and then had medical abortion.

Bab

J'ai arrêté un processus de vie

Constanza Arely

El ser madre debe ser una decisión, una de las mejores experiencias que vive…

Paloma

Decidida, sin culpa ni arrepentimiento, soy fiel a mi misma.

Liz

Eu tinha 22 anos, minha menstruação atrasou e meus seios estavam muito inchados.

Luna

Deu tudo certo.

Olivia

J'ai avorté et je me sens très bien