Daniela

Compartilhe a sua história

yo aborte y no me siento culpable.

2017 Chile

Yo no soy una mujer que cuente sus experiencias al público, pero comencé a buscar relatos de mujeres que habían abortando para darme animo y me encontré con muchos relatos en donde se sentian culpables de la decisión que habían tomado y comencé a sentirme mal por todas ellas. Yo vivo en un país en donde abortar es ilegal, por lo tanto todo se maneja en un mundo oscuro, con doctores que te trafican las pastillas y a ellos solos accedes si tienes algún contacto de confianza. Abortar es una decisión que hay que tomar rapidamente, cualquiera sea la forma de conseguir las pastillas, es al rededor de un mes de espera... es decir, hay que darse cuenta en el primer mes de atraso para que las pastillas te lleguen al final del segundo mes con suerte. Entonces en mi caso, sabia que abortar era una opcion, pero en realidad la decisión la tome en el trascurso de la llegada de las pastillas. Debido a mi ideología, jamas he creído que las mujeres que abortamos somos asesinas o no valoramos la vida, para mi... mi cuerpo lo cuido yo y por muy irresponsable que haya sido en el periodo en donde quede embarazada, no hay ideología política, religiosa o social que me haga mirarme al espejo y aceptar que otros me obliguen a ejercer una maternidad no deseada. Abortar no es bacan, una no se embaraza para poder vivenciar un aborto, al contrario fue muy impactante física y visualmente, llegue a prometerme que nunca mas, pero la verdad es que si nuevamente necesitara recurrir a la ingesta de las pastillas, lo haría. Como sabia que no iba a ser placentero, pero también soy una convencida de que los dolores que nos manifiesta el utero, los exacerbamos por un aprendizaje cultural patriarcal, me preparé, calente la casa, calente un guatero, busque una pelicula amorosa pero chistosa y me tome las pastillas. Luego de eso vinieron 8 largas horas de trabajo de parto, en donde pase por todos los estados de animo, pero finalmente me dormí, desperté y luego seguí durmiendo. Así estuve dos días completos, el tercer día me levante a trabajar y he estado así hasta el día de hoy... dos semanas después de haberme provocado una perdida de embarazo. No soy culpable ni inocente. no me voy a preguntar "¿que habría pasado si decido tenerlo?" esas respuestas ya las se y todas sabemos que viene con la maternidad. No debemos preguntarnos si fue la mejor opcion o no, por que ya esta tomado y hecho. debemos superarlo, no desconocerlo, lo hicimos, abortamos, somos valientes... fue nuestra decisión y punto, que nadie te convenza de lo contrario.

A ilegalidade de seu aborto afetou seus sentimentos?

Claro que si, hace que el proceso sea mas lento y con mas tiempo de embarazo el dolor es mas intenso, ademas debes hacerte una eco para saber con exactitud cuanto tiempo tienes y ya ahí te clasifican en el archivo de embarazadas.

Emily Mars

O pesadelo de uma gravidez indesejada.

Sarah Brown Sara

A pesar de que tengo la edad suficiente y una pareja estable y en planes de…

Ka

O dono do meu corpo e do meu destino sou eu, e não a sociedade hipócrita e…

Anonimowa

Dwie kreski...Te dwie czerwone kreski na białym papierku były jak kubeł zimnej…

Yvonne

My abortion was what needed to be done at that time. Deep down me I know I…

Jennifer

Mi cuerpo, mi decisión

Eva Paradise

Aborté. Fue un alivio. Nunca me arrepentí. Hoy tengo dos hijos y puedo criarlos…

Ania Kijawska

Mam dziecko, dom, męża zdecydowałam się na aborcję.

Natalia M

Yo aborté, y no me arrepiento.

P.

Wszystko zaczęło sie dosyć banalnie i nic nie zwiastowało, że wkrótce mogę sie…

Ana

El día de ayer aborté

EV

I had an abortion and I do not regret my choice. It is very important to me to…

T.C.P

Bom, o espaço de tempo entre descobrir que estava gravida e realizar o aborto…

Francine

Tomei anticoncepcional por uns 4 seguintes, no começo do ano comecei a sentir…

kathy

No me sentía lista

Francis

Una decisión consciente de vida