Martina Martina

Podziel się swoimi doświadczeniami

Un acto irresponsable pero a la vez un sentimiento de alivio.

2014 Argentyna

Jak inni ludzie zareagowali na twoją aborcję?

A los 14 años quede embarazada. Lo veía todos los lunes después del colegio, en ese momento salía unas horas antes, como mamá no sabia aprovechaba para verlo y sino me escapaba. Obviamente, estaba enamorada e iba a hacer cualquier cosa con tal de verlo y demostrarle que hacía lo que quería. Él me quería, o al menos eso me hizo creer, pero no era más que su pasatiempo. A pesar de que me habían hablado sobre las relaciones sexuales y como debía cuidarme, no me cuide. Pasaron varios días desde la última vez que lo vi, un mes casi. Estaba intranquila, sabía que había hecho las cosas mal y que era muy probable que estaba embarazada, ya iban 15 días de atraso. Le pedí ayuda a una tía, no me animaba a hablar con mis papás. Menos sabiendo que mi mamá tiene la mecha corta, es muy facil de hacer enojar. Lógico si se enojaba, más de lo que debía informarme no pudo. Hizo bien por su parte, pero yo le falle. Me acuerdo que me hice el evatest en el baño de una Petrobras, a penas me dio positivo lo llame para contarle y no dió la cara, dijo que estaba muy ocupado para mis estupideces, que seguro era una mentira para poder estar juntos y me bloqueo de WhatsApp. Cuando llegue a mi casa, no sabía como encarar a mis papás. Entonces, entre y me sente en una esquina, estuve una hora pensando. Se me venía cada cosa a la mente, hasta pense en matarme con de no contarlo pero quebre en llanto y lo dije. Siempre la hacia enojar, pero nunca la vi tan enojada, bah! Decepcionada, es la palabra justa. Al otro día me llevaron a una consulta con una obstetra conocida de la familia, la cual me derivó a la ginecóloga, una colega que se dedica a esto. No sabía que hacer, si tenerlo y criarlo como pudiera o, tenerlo y darlo en adopción... Sino abortar. Pedí una semana para pensar que iba a hacer, como iba a actuar, de todos modos mi vida iba a modificarse por ese mal momento. ¿Por qué un mal momento? Porque no estaba preparada para ser mamá, para enfrentarme a una responsabilidad tan demandante como lo es la maternidad. Fue una noticia debastadora. Toda esa semana fui al colegio como siempre pero, algo alejada de los demás. Se lo conte a mi mejor amiga, ella estaba feliz. Por un lado, me confortaba su actitud conmigo y la de su familia también, gran parte de mi tiempo pasaba con ellos, no podía no contárselo. Me hacía bien sentir su apoyo a pesar de cual sea mi decisión. Y por otro, seguía latente la opción de abortar. A penas salió a la luz este problemon, comenzó a notarse mi panza (estaba de 6 semanas), era raro verse al espejo y pensar que crecía vida dentro de mi vientre. Un viernes llegué y le dije a mi papá: compra las pastillas, lo voy a hacer. Yo quiero terminar el colegio llevando una adolescencia normal. No quiero perderme salidas por esto. Me introducí las pastillas de misoprostol y me dormi, a las 2hs había comenzado con trabajo de parto. Sentía un dolor inexplicable, me quemaba, me punzaba sobre la pelvis. Un dolor horrible. Y sentí como que "algo" se había desprendido de mi vientre, me levante de la cama y comencé a sangrar, me había asustado la gran cantidad de sangre que perdia. Entonces fui al baño y cuando me sente en el hinodoro, cayó; parecía un huevo frito. Senti un gran alivio, esos días habian sido un calvario, me sentía entre la espada y la pared. No fue lindo, claro que no. Es una experiencia única no me gustaría repetir ni mucho menos que se siga dando al mi alrededor, por eso estoy a favor del aborto legal, seguro y gratuito. Para que las chicas no tengan ser madres sin quererlo, sin poder, ya sea por razones económicas, de salud, por violacion o la circunstancia que fuese. Nadie puede decidir sobre la imagen propia. Hoy en día tengo 19 años, he tenido una vida sexual muy activa, pero no tuve ningún susto porque aprendí a quererme y a cuidarme, porque si no se cuida uno, no lo cuida nadie. Cuidarse no cuesta nada, no solo se previene un embarazo sino contraer enfermedades.

Jess

This is something that was necessary for me but most definitely the hardest and…

Sapphire

I had an abortion and it was worth it, absolutely no regrets.

Francis

Una decisión consciente de vida

miriam la desesperacion

Con cytotex Y aun no se si fue lo mejor, pero era necesario

Ruth

Zaczełao sie (wiadomo) od dwóch kresek i przerażenia. Szukałam możliwości…

anna dea

aku masih berumur 20thun aku mempunyai pacar usia nya di bawah ku 1 tahun aku…

justin ..

NIGDY NIE MÓW NIGDY! ..kiedyś powiedziałam sobie, że aborcja nigdy nie będzie…

Bee

I felt very guilty but relieved . I was way too young to be a mother.

Anna Ninguna

No estaba lista

flicky flicky

it was safe and very effective...was 38days late.i follwed women on web within…

Julia

Y fue lo mejor

Agata

Jestem już przeszło 3 miesiące po aborcji farmakologicznej wykonanej w 6 tc. W…

Ronnie

because the time just wasn't right for me.

Daniela Moraes

É fácil defender o aborto das outras. Difícil é decidir quando a gente precisa…

Melanie

No era el momento ni la persona

Ma N

Y fue un proceso duro física y emocionalmente.

Maria

La decisión es tuya enlo que sigue te acompañamos

Jéssica

RELATO DE UM ABORTO BEM SUCEDIDO DE UMA MULHER SEM NOME:
Nunca pensei que…

Vanessa

yo conoci a los 14 años a un vigilante que trabajaba donde mi mama el era super…