Jess

Podziel się swoimi doświadczeniami

*No podía ser* 11sem

2016 Argentyna

Me he sentido muy rara, jamás me creí capaz de hacer esto, amo mucho a mi hija y la amé desdé el min 0 de saber que la tenía en mi vientre, no me sucedió ni 1min. Lo mismo con este embarazo, ya que no es de una persona que haya escogido como padre, psicológicamente tal vez nunca vuelva a estar preparada para el proceso de estar embarazada, y con todo lo que mi nena ya de por si me necesita no podría tener otro hijito, sería injusto no poder brindarle todo lo que cada niño requiere de su madre, no me sentí feliz ni un segundo de saber que lo tenía en mi vientre, y eso me dolía en el alma, xq no era su culpa, pero en los 3 días que estuve al tanto de su existencia no oude tocarme ka oanza ni una vez, el verlo en la ecografía me partió el corazón en mil pedazos, porque tantas mujeres muriéndose por ser madre y yo que no quería ahi estaba. Me dolió mucho tomar la decisión pero no lo dude un segundo, no iba a poder, creo que hice lo mejor para Él y para mí...

La verdad me generó mucho miedo, aun no se si funcionó ya que termine el proceso ayer (con Oxaprost, vía vaginal)... Al principio tuve un dolor horrible, sin mentir estuve como 3hs con colicos, calambres y contracciones que me hacian que no encontrara postura y se ne cayeran hasta las lágrimas, luego cedió el sangrado, con muchos coágulos y grandes que continuaron 7hs con dolor un poco menos intensos hasta la 2da dosis... Luego paso el dolor, parecía un día de menstruación normal, el sangrado en gral escaso, no llegué a llenar ningun toallita... Si bajaba cada vez que iba a orinar... Y recien ahora hace ya 1día (24hs) de la última dosis... Espero haya funcionado, ya que por lo qur he ido leyendo el sangrafo suele ser mas extenso... Pero bueno esperare a que pasen los días y me realizare nuevamente una eco.

Ya tengo una hija, que hace tan solo una semana cumplió 2 años (y a los días supe de mi embarazo que resulta estaba cumpliendo ya 11semanas de gestación) resulta que con el padre de mi nena nos separamos hace tan solo 4 meses, y este bebé no pertenecía a Él si no mas bien a una historia que llevo oculta, nunca planee volver a ser nuevamente madre ni siquiera con el padre de mi nena, ya que ella nació con problemproblemas en sus pies y piernas, que con mucho esfuerzo a estado corrigiendose hasta el día de hoy y como mamá ha sido una lucha tremenda. Por ende no estaba preparada ni psicológicamente ni es el momento ni la situación, ni nada, era imposible.

Czy nielegalność twojej aborcji wpłynęła na twoje uczucia?

En realidad no

Jak inni ludzie zareagowali na twoją aborcję?

Córdoba

Jennifer

Mi cuerpo, mi decisión

C123

CRÓNICAS DE UNA MUJER QUE DECIDIÓ NO TRAER UN HIJO A ESTE MUNDO...

Lu

Unexpected feelings

Liz

Eu tinha 22 anos, minha menstruação atrasou e meus seios estavam muito inchados.

Frances

Feeling like myself again

F. B

Vivi 2 meses em um pesadelo

Kiara

Lo hice por amor al bebé, no me merecía como mamá.

Ania Kijawska

Mam dziecko, dom, męża zdecydowałam się na aborcję.

violet

Zdarzały mi się już wcześniej spóźnione okresy, które skutkowały paniką i…

Francis

Una decisión consciente de vida

Dominika

Historia jest dosyć banalna i podejrzewam, że nie ja jedna zaszłam w taki…

Susy

Yo interrumpí mi embarazo...

Natália Sampaio

Abortei sim! Não foi fácil. foi um dos momentos mas difíceis da minha vida, mas…

Masha

This isn't my first abortion.... :'( My second one I am currently scheduled for.

Cumbe Nelia

Fiz dois abortos com 20 anos...uma em janeiro nao usamos o preservativo mas ele…

ROCÍO

Lo logré....estoy tranquila

Javiera

Parir otros futuros

Andy

Decidí sobre mi futuro.

Mary

YO ABORTE CON CYTOTEC, con ayuda de una chica de un grupo de apoyo de méxico.