Mariela

Condividi la tua storia

Aunque me cueste decirlo, yo aborté

2018 Argentina

L'illegalità del suo aborto ha influenzato i suoi sentimenti?

Si, la sombra siempre estuvo. Es algo cultural también, y eso hace que no se hable con naturalidad lamentablemente

Come hanno reagito le altre persone al suo aborto?

Cuando me enteré que estaba embarazada, me volví a hacer el test, ya que no podía creerlo, en ese momento mi segundo hijo, tenía 6 meses. No estábamos preparados bajo ningún concepto, para ser padres nuevamente. Un accidente con el preservativo, que creíamos haber solucionado, nos trajo a esta situación. Nunca creí que podía tomar esta decisión, pero sentimos en todo momento, que no era el "momento". No solo porque mi cuerpo no iba a soportar otro embarazo, si no por no quitarle a mi hijo, ese momento de él. No lo dudamos, nos informamos y decidimos hacerlo. Mi compañero, siempre firme a mi lado, acompañando, sosteniendo, cómo también en los partos de nuestros hijos. Yo estaba muy firme, segura, aunque me angustiaba muchísimo la decisión, pero dudas no hubo en ningún momento. Conseguimos las pastillas ( nos informamos, nos acompañaron médicos amigos), y tomé la primer pastilla, ahí logré llorar por primera y única vez. Creo que un aborto, uno lo puede transitar de muchas maneras, pero no creo que la debilidad sea una. Ya que la decisión es tan firme, que hace que lo vivas de otra manera. El hecho de que en mi país sea ilegal, hizo que se vea de una forma tabú, secreta, y hasta el día de hoy, me cuesta contarlo libremente, y eso es por el contexto legal, estoy segura de eso. Después de 3 días, y un par de tomas más de pastillas, tuve la sensación que "termino". La sensación que tuve fue de alivio, fue de entender que no era el momento, que no sentí lo mismo que mis otros dos embarazos. Una profunda tristeza, por momentos culpa, pero nunca arrepentimiento. Los días mientras transcurría el aborto, los pase con mi compañero y mis hijos en casa ( ellos obviamente no sabían), pero necesitaba intimidad y estar en mi hogar. No quería ver a nadie. Realmente no sé lo recomiendo pasar a nadie, pero si, si necesitas hacerlo, confiar en una misma, y saber que si se puede. Que hay decisiones que las tomamos nosotras, y que cuando no es el momento, una lo sabe. Hoy cerca de la fecha que si no hacía el aborto, sería su nacimiento, siento un poco de tristeza o necesidad de sanar y cerrar esta etapa. Duele, pero fue mi decisión. Elegir, es mi decisión. Elegir ser madre, cómo con cada uno de mis hijos.

GabiD

Voltei a ser livre!!

serenity

DECISIONES!!

Javiera

Decidí ser consecuente con mis sueños e ideales

Anônimo

Gostaria de começar dizendo que deu tudo certo!
Quando realizei meu aborto…

Delia

I had an abortion and it changed my life, for better and for worse.

C123

CRÓNICAS DE UNA MUJER QUE DECIDIÓ NO TRAER UN HIJO A ESTE MUNDO...

Pluma93

Fue una decisión de vida

gise

esta vez decido yo!

Emily

It isn't and shouldn't be as taboo as it is made out to be.

Emilamontreal

J'ai avorté suite à ma grossesse arrêtée à 8 semaines

Ma N

Y fue un proceso duro física y emocionalmente.

Lilian

Wiosną skończyłam 36 lat, ginekolog sugerował, że pigułka antykoncepcyjna to…

Dominika

Historia jest dosyć banalna i podejrzewam, że nie ja jedna zaszłam w taki…

Mariana

Esta es mi historia: Tengo 35 años y 3 hijos, dos nenas y un varón de 6, 3 y 1…

Weronika

Dzien w którym potwierdzila sie moja ciaza był jak wyrocznia... Mam dużo swoich…

Liz

Eu tinha 22 anos, minha menstruação atrasou e meus seios estavam muito inchados.