Jess

Comparta su experiencia

*No podía ser* 11sem

2016 Argentina

Me he sentido muy rara, jamás me creí capaz de hacer esto, amo mucho a mi hija y la amé desdé el min 0 de saber que la tenía en mi vientre, no me sucedió ni 1min. Lo mismo con este embarazo, ya que no es de una persona que haya escogido como padre, psicológicamente tal vez nunca vuelva a estar preparada para el proceso de estar embarazada, y con todo lo que mi nena ya de por si me necesita no podría tener otro hijito, sería injusto no poder brindarle todo lo que cada niño requiere de su madre, no me sentí feliz ni un segundo de saber que lo tenía en mi vientre, y eso me dolía en el alma, xq no era su culpa, pero en los 3 días que estuve al tanto de su existencia no oude tocarme ka oanza ni una vez, el verlo en la ecografía me partió el corazón en mil pedazos, porque tantas mujeres muriéndose por ser madre y yo que no quería ahi estaba. Me dolió mucho tomar la decisión pero no lo dude un segundo, no iba a poder, creo que hice lo mejor para Él y para mí...

La verdad me generó mucho miedo, aun no se si funcionó ya que termine el proceso ayer (con Oxaprost, vía vaginal)... Al principio tuve un dolor horrible, sin mentir estuve como 3hs con colicos, calambres y contracciones que me hacian que no encontrara postura y se ne cayeran hasta las lágrimas, luego cedió el sangrado, con muchos coágulos y grandes que continuaron 7hs con dolor un poco menos intensos hasta la 2da dosis... Luego paso el dolor, parecía un día de menstruación normal, el sangrado en gral escaso, no llegué a llenar ningun toallita... Si bajaba cada vez que iba a orinar... Y recien ahora hace ya 1día (24hs) de la última dosis... Espero haya funcionado, ya que por lo qur he ido leyendo el sangrafo suele ser mas extenso... Pero bueno esperare a que pasen los días y me realizare nuevamente una eco.

Ya tengo una hija, que hace tan solo una semana cumplió 2 años (y a los días supe de mi embarazo que resulta estaba cumpliendo ya 11semanas de gestación) resulta que con el padre de mi nena nos separamos hace tan solo 4 meses, y este bebé no pertenecía a Él si no mas bien a una historia que llevo oculta, nunca planee volver a ser nuevamente madre ni siquiera con el padre de mi nena, ya que ella nació con problemproblemas en sus pies y piernas, que con mucho esfuerzo a estado corrigiendose hasta el día de hoy y como mamá ha sido una lucha tremenda. Por ende no estaba preparada ni psicológicamente ni es el momento ni la situación, ni nada, era imposible.

¿La ilegalidad del aborto afectó sus sentimientos?

En realidad no

¿Cómo reaccionaron otras personas a tu aborto?

Córdoba

carmilla

J'ai avorté quand j'avais 18 ans. Je ne le regrette pas, je suis fière d'avoir…

Nastka

Spóźniał mi się tydzień okres, więc zrobiłam test wyszedł dodatnio, drugi i…

Mary Adler

Saya hamil 7minggu. Saya seorang muslim dan pacar saya seorang yang menganut…

Anne

Que alivio!

Bia

E no começo me arrependi mas vi que seria a melhor opção, e escrevendo meu…

I had an abortion..W słońcu ludzie wyglądają tak, jakby zasługiwali na to, aby…

Aga... ta...(?)

zastanawiam się jak to przeżycie i fakt co zrobiałam wpłynie na dalsze moje…

Agos Tina

Oxaprost / 7 semanas

maly min

Si, yo una vez estuve embarazada, de eso no hace mucho y cuando me entere llore…

Dulcinea Vázquez

Las pastillas tardaron un poco mas de 3 horas en hacer efecto, no presenté…

M

At first i didn't know i was pregnant until i noticed i was vomiting a lot, but…

Anonimowa

Dwie kreski...Te dwie czerwone kreski na białym papierku były jak kubeł zimnej…

Jos

Era lo mejor

Raquel

Perdón a mis angelitos!

Kamila

Miałam aborcję. I choć żyję w ponoć "cywilizowanym" kraju to aborcja jest…

Alaska Young

A veces es necesario.

Alma en busca de libertad

MI DECISIÓN, MI CUERPO, JUSTICIA PARA LAS MUJERES.

P

...Lo quería pero no podía

noname

Miałam aborcję.