Mariela

Share your story

Aunque me cueste decirlo, yo aborté

2018 Аргентина

Ngaba ukungabikho mthethweni kokuqhomfa kwakho kuchaphazele iimvakalelo zakho?

Si, la sombra siempre estuvo. Es algo cultural también, y eso hace que no se hable con naturalidad lamentablemente

Benze ntoni abanye abantu xa ukhupha isisu?

Cuando me enteré que estaba embarazada, me volví a hacer el test, ya que no podía creerlo, en ese momento mi segundo hijo, tenía 6 meses. No estábamos preparados bajo ningún concepto, para ser padres nuevamente. Un accidente con el preservativo, que creíamos haber solucionado, nos trajo a esta situación. Nunca creí que podía tomar esta decisión, pero sentimos en todo momento, que no era el "momento". No solo porque mi cuerpo no iba a soportar otro embarazo, si no por no quitarle a mi hijo, ese momento de él. No lo dudamos, nos informamos y decidimos hacerlo. Mi compañero, siempre firme a mi lado, acompañando, sosteniendo, cómo también en los partos de nuestros hijos. Yo estaba muy firme, segura, aunque me angustiaba muchísimo la decisión, pero dudas no hubo en ningún momento. Conseguimos las pastillas ( nos informamos, nos acompañaron médicos amigos), y tomé la primer pastilla, ahí logré llorar por primera y única vez. Creo que un aborto, uno lo puede transitar de muchas maneras, pero no creo que la debilidad sea una. Ya que la decisión es tan firme, que hace que lo vivas de otra manera. El hecho de que en mi país sea ilegal, hizo que se vea de una forma tabú, secreta, y hasta el día de hoy, me cuesta contarlo libremente, y eso es por el contexto legal, estoy segura de eso. Después de 3 días, y un par de tomas más de pastillas, tuve la sensación que "termino". La sensación que tuve fue de alivio, fue de entender que no era el momento, que no sentí lo mismo que mis otros dos embarazos. Una profunda tristeza, por momentos culpa, pero nunca arrepentimiento. Los días mientras transcurría el aborto, los pase con mi compañero y mis hijos en casa ( ellos obviamente no sabían), pero necesitaba intimidad y estar en mi hogar. No quería ver a nadie. Realmente no sé lo recomiendo pasar a nadie, pero si, si necesitas hacerlo, confiar en una misma, y saber que si se puede. Que hay decisiones que las tomamos nosotras, y que cuando no es el momento, una lo sabe. Hoy cerca de la fecha que si no hacía el aborto, sería su nacimiento, siento un poco de tristeza o necesidad de sanar y cerrar esta etapa. Duele, pero fue mi decisión. Elegir, es mi decisión. Elegir ser madre, cómo con cada uno de mis hijos.

Ianne

A cry of freedom for all women who are dictated by the mentality of the norms…

Mar Tina

Todo es muy reciente ... estoy recuperandome hace tan solo dos dias que sucedio.

A.

Pomimo zastosowanej antykoncepcji, zaszłam w ciążę. Brałam tabletki.

Alice

Bom, há algumas semanas eu já vinha desconfiando de uma gravidez, embora não…

.

Aborté a mis 18, a unos cuantos meses de mi graduación de preparatoria.
Me…

Paula Paula

Miałam aborcję... to była trudna decyzja, nigdy nie zapomnę...

Mary Adler

Saya hamil 7minggu. Saya seorang muslim dan pacar saya seorang yang menganut…

Carolina

Tenía 19 años. Estaba en una relación. Al mes de ponernos de novios me contó…

Luka

Hice lo mejor que pude, estando bajo toda la presión del mundo.

Paola XD

Yo aborté en Chile, donde es ilegal. Tengo 29 años. Lo hice con medicamentos, a…

Nastka

Spóźniał mi się tydzień okres, więc zrobiłam test wyszedł dodatnio, drugi i…

Andrea

It's your choice.

Mariana Leitão

A tal história do “ engravidei por acidente” é real!

Alejandra

Tomé una desición

fiore fiol

Yo me practique un aborto con citotec porque acababab de tener una bebe y…

Sylwia Zatońska

Ciąża nie powinna być przypadkiem!!!

Kamila

Ożyłam

Guid

Não me arrependo!