Jess

Share your story

*No podía ser* 11sem

2016 Argentina

Me he sentido muy rara, jamás me creí capaz de hacer esto, amo mucho a mi hija y la amé desdé el min 0 de saber que la tenía en mi vientre, no me sucedió ni 1min. Lo mismo con este embarazo, ya que no es de una persona que haya escogido como padre, psicológicamente tal vez nunca vuelva a estar preparada para el proceso de estar embarazada, y con todo lo que mi nena ya de por si me necesita no podría tener otro hijito, sería injusto no poder brindarle todo lo que cada niño requiere de su madre, no me sentí feliz ni un segundo de saber que lo tenía en mi vientre, y eso me dolía en el alma, xq no era su culpa, pero en los 3 días que estuve al tanto de su existencia no oude tocarme ka oanza ni una vez, el verlo en la ecografía me partió el corazón en mil pedazos, porque tantas mujeres muriéndose por ser madre y yo que no quería ahi estaba. Me dolió mucho tomar la decisión pero no lo dude un segundo, no iba a poder, creo que hice lo mejor para Él y para mí...

La verdad me generó mucho miedo, aun no se si funcionó ya que termine el proceso ayer (con Oxaprost, vía vaginal)... Al principio tuve un dolor horrible, sin mentir estuve como 3hs con colicos, calambres y contracciones que me hacian que no encontrara postura y se ne cayeran hasta las lágrimas, luego cedió el sangrado, con muchos coágulos y grandes que continuaron 7hs con dolor un poco menos intensos hasta la 2da dosis... Luego paso el dolor, parecía un día de menstruación normal, el sangrado en gral escaso, no llegué a llenar ningun toallita... Si bajaba cada vez que iba a orinar... Y recien ahora hace ya 1día (24hs) de la última dosis... Espero haya funcionado, ya que por lo qur he ido leyendo el sangrafo suele ser mas extenso... Pero bueno esperare a que pasen los días y me realizare nuevamente una eco.

Ya tengo una hija, que hace tan solo una semana cumplió 2 años (y a los días supe de mi embarazo que resulta estaba cumpliendo ya 11semanas de gestación) resulta que con el padre de mi nena nos separamos hace tan solo 4 meses, y este bebé no pertenecía a Él si no mas bien a una historia que llevo oculta, nunca planee volver a ser nuevamente madre ni siquiera con el padre de mi nena, ya que ella nació con problemproblemas en sus pies y piernas, que con mucho esfuerzo a estado corrigiendose hasta el día de hoy y como mamá ha sido una lucha tremenda. Por ende no estaba preparada ni psicológicamente ni es el momento ni la situación, ni nada, era imposible.

உங்கள் கருக்கலைப்பு சட்டவிரோதமானது உங்கள் உணர்வுகளை பாதித்ததா?

En realidad no

உங்கள் கருக்கலைப்புக்கு மற்றவர்கள் எவ்வாறு பதிலளித்தனர்?

Córdoba

Uma Mulher

Pra mim, fazer um aborto foi um ato de responsabilidade

Julia

Uwolniłam się od piekła i zyskałam szansę na szczęście

María

Jamás sabré si fue la mejor decisión, jamás lo podré conocer, pero en este…

Sarah Brown Sara

A pesar de que tengo la edad suficiente y una pareja estable y en planes de…

Candice

My first pregnancy came quite unexpectedly. I was 17 and my boyfriend and I had…

Carolina

Tenía 19 años. Estaba en una relación. Al mes de ponernos de novios me contó…

Luna

Aún grito perdón

🕊🌼

Siempre estarás en mi 😇🕊🌼

Bruna Campos

Minha história é um pouco longa,mas vou procurar contar tudo detalhadamente…

Lilian Godfrey

I had an abortion twice this year. One was around August, and the second today…

Montse

"Un acto amoroso"

Ashley

I got pregnant at age 44 after a birth control failure. I am so blessed to…

Violet

la verdad nunca paso por mi mente que a mi me sucedería algo así, siempre pensé…

violet

Zdarzały mi się już wcześniej spóźnione okresy, które skutkowały paniką i…

Ididit

Miałam aborcję wykonaną farmakologicznymi środkami otrzymanymi od Fundacji…

anna dea

aku masih berumur 20thun aku mempunyai pacar usia nya di bawah ku 1 tahun aku…

Nthati

It was a difficult but necessary choice to have made.

Giovanna

Oi amigas, primeiramente gostaria de dizer que eu entendo exatamente o quê…