Flor

Share your story

2005 Mexiko

Dolorosa, tranquila

Påverkade olagligheten i din abort dina känslor?

No, absolutamente. Considero que es una decisión muy personal, sólo una sabe cuando no se siente capaz de continuar un embarazo y si es capaz de superarlo.

Hur reagerade andra på din abort?

No estaba sola. En ningún punto, desde que me enteré mi pareja estuvo conmigo, somos jóvenes y con sueños muy grandes, sinceramente nunca fue nuestra intención tener un bebé. Tomar la decisión fue demasiado complicado. Desde el momento en que nos enteramos, todo fue muy difícil, no creíamos que pudiera ser posible, un retraso de 10 días, dolor de senos y el ligero presentimiento, quizá muy en el fondo lo sabíamos. Creyendo que estábamos sugestionándonos decidimos comprar la prueba, esperábamos que fuese negativa, incluso hicimos planes para hacer algunos pendientes inmediatamente después de que obtuvieramos el negativo que tanto esperábamos. Oriné sobre el test y para mi sorpresa... fué positivo. Incluso me indicaba el tiempo de gestación: 2-3 semanas. Me quedé en shock, no podía estar pasando, no era posible (por cuestiones de salud, no podíamos embarazarnos) asì que observé la prueba durante unos minutos y después salì, temblando le dije con la voz entrecortada: Es positiva. El no lo creìa, como les recuerdo, no era posible. No somos muy creyentes asì que la noticia no fué como un: Dios asì lo quiso, ninguno creyõ que fuese una bendición, no nos alegramos y los planes de ese día por lo menos las primeras 5 horas fueron cancelados. Lloramos, nos abrazamos, nos cuestionamos, dudamos, pensamos, todo lo que se imaginen. Hasta que decidimos que sólo teníamos dos opciones: tener al bebé o abortarlo. Desde ese día la segunda opción era la mejor, sin embargo decidimos pensarlo un poco más, así que nos quedamos juntos todo el día. Lloramos mucho. Al día siguiente seguimos con lammisma idea, en momentos creiamos que tenerlo era posible, pero por diferentes razones, familia, amigos y escuela, decidimos que lo mejor era abortar. Conseguimos la información y las pastillas en un día y ese mismo día realizamos el aborto. Ese día también lloramos, él estuvo conmigo todo el tiempo, abrazandome y consolandome cada que me pegaba un poco. El dolor y el sangrado. Realmente aún es reciente, el sangrado continúa, pero nos sentimos plenos, no nos arrepentimos de nuestra decisión. Realmente les recomiendo que piensen con la cabeza frìa. Es difìcil decidir, creo que todos estamos de acuerdo en que los abuelos y amigos amarian al pequeñito, pero solo una sabe si es capaz de tenerlo. Les digo que la cabeza frìa porque es fâcil encariñarse, las hormonas, el estrés, las creencias. Cada cabeza es un mundo, cada quien sabe que es lo mejor, y a veces lo mejor no es lo mismo que nos hubiera gustado, pero si haces lo mejor, casi puedomasegurarte que tendrás paz.

Julia

Y fue lo mejor

fiore fiol

Yo me practique un aborto con citotec porque acababab de tener una bebe y…

Maria

Ser mamá por elección, no a la fuerza.

Vale

Mi hijo se transformó en una estrella.
Ahora veo a los demás de otra manera.
A…

Ivka

Moja historia jest świeża, nie mam głębokich przemyśleń czy rad dla Was, czuję…

Adriana

Myślałam, że będzie gorzej, na szczęście cały czas była ze mną moja druga…

Alice

Nunca imaginei que tomaria essa decisão, mas foi melhor no momento...

Layla Sesey

I had an abortion when i was 19 yrs . I last saw my period in December till…

Mary

YO ABORTE CON CYTOTEC, con ayuda de una chica de un grupo de apoyo de méxico.

enfermera

Antes de hacer cualquier cosa infórmate muy bien para tomar la decisión…

Anonimowa

Dwie kreski...Te dwie czerwone kreski na białym papierku były jak kubeł zimnej…

Aby

I felt it was accapted to have an abortion

Naad

I had an abortion when I was 23 years old

Ann

Hace 2 semanas aproximadamente me enteré de que estaba embarazada, fue el 22/10…

Morrigan

I don't regret it. It was one of the wisest decisions I ever made in my life. I'…

Irina

Cuando miro para atrás, más se afirma la certeza de que hice lo correcto.