Daniela

Pasidalinti savo istorija

yo aborte y no me siento culpable.

2017 Chile

Yo no soy una mujer que cuente sus experiencias al público, pero comencé a buscar relatos de mujeres que habían abortando para darme animo y me encontré con muchos relatos en donde se sentian culpables de la decisión que habían tomado y comencé a sentirme mal por todas ellas. Yo vivo en un país en donde abortar es ilegal, por lo tanto todo se maneja en un mundo oscuro, con doctores que te trafican las pastillas y a ellos solos accedes si tienes algún contacto de confianza. Abortar es una decisión que hay que tomar rapidamente, cualquiera sea la forma de conseguir las pastillas, es al rededor de un mes de espera... es decir, hay que darse cuenta en el primer mes de atraso para que las pastillas te lleguen al final del segundo mes con suerte. Entonces en mi caso, sabia que abortar era una opcion, pero en realidad la decisión la tome en el trascurso de la llegada de las pastillas. Debido a mi ideología, jamas he creído que las mujeres que abortamos somos asesinas o no valoramos la vida, para mi... mi cuerpo lo cuido yo y por muy irresponsable que haya sido en el periodo en donde quede embarazada, no hay ideología política, religiosa o social que me haga mirarme al espejo y aceptar que otros me obliguen a ejercer una maternidad no deseada. Abortar no es bacan, una no se embaraza para poder vivenciar un aborto, al contrario fue muy impactante física y visualmente, llegue a prometerme que nunca mas, pero la verdad es que si nuevamente necesitara recurrir a la ingesta de las pastillas, lo haría. Como sabia que no iba a ser placentero, pero también soy una convencida de que los dolores que nos manifiesta el utero, los exacerbamos por un aprendizaje cultural patriarcal, me preparé, calente la casa, calente un guatero, busque una pelicula amorosa pero chistosa y me tome las pastillas. Luego de eso vinieron 8 largas horas de trabajo de parto, en donde pase por todos los estados de animo, pero finalmente me dormí, desperté y luego seguí durmiendo. Así estuve dos días completos, el tercer día me levante a trabajar y he estado así hasta el día de hoy... dos semanas después de haberme provocado una perdida de embarazo. No soy culpable ni inocente. no me voy a preguntar "¿que habría pasado si decido tenerlo?" esas respuestas ya las se y todas sabemos que viene con la maternidad. No debemos preguntarnos si fue la mejor opcion o no, por que ya esta tomado y hecho. debemos superarlo, no desconocerlo, lo hicimos, abortamos, somos valientes... fue nuestra decisión y punto, que nadie te convenza de lo contrario.

Påverkade olagligheten i din abort dina känslor?

Claro que si, hace que el proceso sea mas lento y con mas tiempo de embarazo el dolor es mas intenso, ademas debes hacerte una eco para saber con exactitud cuanto tiempo tienes y ya ahí te clasifican en el archivo de embarazadas.

deedee

한국에 계신 분들 걱정마십쇼!! 낙심하시 마시고 자신을 믿으세요!

Gabriella fikol

Zaskoczenie
Jako matka dwojga dzieci , która w swoim zyciu czekała długo na…

Kate

and I'm so relieved

Issy

Tome una decision

Anna

Nigdy nie sądziłam, że to powiem ale tak, miałam aborcję.
Historie innych…

Han

Don’t confuse ‘what ifs’ with regret.

María

Aborté y no me arrepiento. I do not regret my abortion.

Jordan

The reviews were scary and I was afraid of what would happen when I took the…

Clarice

Sempre fui a favor do aborto, não por uma questão feminista, mas por acreditar…

Javiera

Yo aborte en Chile, en pandemia gracias a Wow

Mariana Leitão

A tal história do “ engravidei por acidente” é real!

B.

Uma decisão que precisa ser feita rápida porém pensada

Alma en busca de libertad

MI DECISIÓN, MI CUERPO, JUSTICIA PARA LAS MUJERES.

Jess

*No podía ser* 11sem

Zosia

Dowiedziałam się o mojej niechcianej ciąży podczas wizyty kontrolnej u…

Laura Helena

Olá meninas , me chamo Laura , tenho 21 anos ,uma filha linda de 2 aninhos e…