Jess

Share your story

*No podía ser* 11sem

2016 Argentina

Me he sentido muy rara, jamás me creí capaz de hacer esto, amo mucho a mi hija y la amé desdé el min 0 de saber que la tenía en mi vientre, no me sucedió ni 1min. Lo mismo con este embarazo, ya que no es de una persona que haya escogido como padre, psicológicamente tal vez nunca vuelva a estar preparada para el proceso de estar embarazada, y con todo lo que mi nena ya de por si me necesita no podría tener otro hijito, sería injusto no poder brindarle todo lo que cada niño requiere de su madre, no me sentí feliz ni un segundo de saber que lo tenía en mi vientre, y eso me dolía en el alma, xq no era su culpa, pero en los 3 días que estuve al tanto de su existencia no oude tocarme ka oanza ni una vez, el verlo en la ecografía me partió el corazón en mil pedazos, porque tantas mujeres muriéndose por ser madre y yo que no quería ahi estaba. Me dolió mucho tomar la decisión pero no lo dude un segundo, no iba a poder, creo que hice lo mejor para Él y para mí...

La verdad me generó mucho miedo, aun no se si funcionó ya que termine el proceso ayer (con Oxaprost, vía vaginal)... Al principio tuve un dolor horrible, sin mentir estuve como 3hs con colicos, calambres y contracciones que me hacian que no encontrara postura y se ne cayeran hasta las lágrimas, luego cedió el sangrado, con muchos coágulos y grandes que continuaron 7hs con dolor un poco menos intensos hasta la 2da dosis... Luego paso el dolor, parecía un día de menstruación normal, el sangrado en gral escaso, no llegué a llenar ningun toallita... Si bajaba cada vez que iba a orinar... Y recien ahora hace ya 1día (24hs) de la última dosis... Espero haya funcionado, ya que por lo qur he ido leyendo el sangrafo suele ser mas extenso... Pero bueno esperare a que pasen los días y me realizare nuevamente una eco.

Ya tengo una hija, que hace tan solo una semana cumplió 2 años (y a los días supe de mi embarazo que resulta estaba cumpliendo ya 11semanas de gestación) resulta que con el padre de mi nena nos separamos hace tan solo 4 meses, y este bebé no pertenecía a Él si no mas bien a una historia que llevo oculta, nunca planee volver a ser nuevamente madre ni siquiera con el padre de mi nena, ya que ella nació con problemproblemas en sus pies y piernas, que con mucho esfuerzo a estado corrigiendose hasta el día de hoy y como mamá ha sido una lucha tremenda. Por ende no estaba preparada ni psicológicamente ni es el momento ni la situación, ni nada, era imposible.

Påverkade olagligheten i din abort dina känslor?

En realidad no

Hur reagerade andra på din abort?

Córdoba

María

Proceso duro,

María

Mi aborto.

xjustynax

Od stycznia tego roku, poczułam, że w końcu zdobyłam mężczyznę którego tak…

Estefanía

Si se lo pudiera decir a alguien sin que me juzgue no me sentiría así

JasminMisa

Abortar es tu elección!

Florencia

No podía quedar embarazada, las posibilidades para que eso suceda (según los…

Dani

Aborto a las 4 semanas, perdóname mi ángel.

Anyel. Mtz.

Esto marcó mi vida, pero agradezco a Dios por esta segunda oportunidad

Angel

Nunca me senti tão sozinha

Ananda

No es mi primera vez, es mi segunda vez que lo hago y no me arrepiento.

Abril

Por un aborto libre, seguro y gratuito.

Daisy

Miałam aborcję. I nie jestem z tego dumna.
19 lutego 2020 roku zrobiłam test…

Aline Santos

Momento de confusão e angústia em minha vida. Mais após muita reflexão vi que…

Aga... ta...(?)

zastanawiam się jak to przeżycie i fakt co zrobiałam wpłynie na dalsze moje…

Issy

Tome una decision

Alyssa

Aborsi adalah satu satunya pilihan terberat yang aku putuskan. Ga mungkin untuk…