Mariela

Share your story

Aunque me cueste decirlo, yo aborté

2018 Argentina

Ovplyvnila nezákonnosť vášho potratu vaše pocity?

Si, la sombra siempre estuvo. Es algo cultural también, y eso hace que no se hable con naturalidad lamentablemente

Ako reagovali na váš potrat iní ľudia?

Cuando me enteré que estaba embarazada, me volví a hacer el test, ya que no podía creerlo, en ese momento mi segundo hijo, tenía 6 meses. No estábamos preparados bajo ningún concepto, para ser padres nuevamente. Un accidente con el preservativo, que creíamos haber solucionado, nos trajo a esta situación. Nunca creí que podía tomar esta decisión, pero sentimos en todo momento, que no era el "momento". No solo porque mi cuerpo no iba a soportar otro embarazo, si no por no quitarle a mi hijo, ese momento de él. No lo dudamos, nos informamos y decidimos hacerlo. Mi compañero, siempre firme a mi lado, acompañando, sosteniendo, cómo también en los partos de nuestros hijos. Yo estaba muy firme, segura, aunque me angustiaba muchísimo la decisión, pero dudas no hubo en ningún momento. Conseguimos las pastillas ( nos informamos, nos acompañaron médicos amigos), y tomé la primer pastilla, ahí logré llorar por primera y única vez. Creo que un aborto, uno lo puede transitar de muchas maneras, pero no creo que la debilidad sea una. Ya que la decisión es tan firme, que hace que lo vivas de otra manera. El hecho de que en mi país sea ilegal, hizo que se vea de una forma tabú, secreta, y hasta el día de hoy, me cuesta contarlo libremente, y eso es por el contexto legal, estoy segura de eso. Después de 3 días, y un par de tomas más de pastillas, tuve la sensación que "termino". La sensación que tuve fue de alivio, fue de entender que no era el momento, que no sentí lo mismo que mis otros dos embarazos. Una profunda tristeza, por momentos culpa, pero nunca arrepentimiento. Los días mientras transcurría el aborto, los pase con mi compañero y mis hijos en casa ( ellos obviamente no sabían), pero necesitaba intimidad y estar en mi hogar. No quería ver a nadie. Realmente no sé lo recomiendo pasar a nadie, pero si, si necesitas hacerlo, confiar en una misma, y saber que si se puede. Que hay decisiones que las tomamos nosotras, y que cuando no es el momento, una lo sabe. Hoy cerca de la fecha que si no hacía el aborto, sería su nacimiento, siento un poco de tristeza o necesidad de sanar y cerrar esta etapa. Duele, pero fue mi decisión. Elegir, es mi decisión. Elegir ser madre, cómo con cada uno de mis hijos.

Letícia

Terça, 08 de agosto de 2017, 8:00 h.
Foi esse dia que eu descobri que estava…

Maria Victoria

A gravidez é também a morte da pessoa que você foi até aquele momento, para…

Ianne

A cry of freedom for all women who are dictated by the mentality of the norms…

aileen

I have had two abortions

Ania

Wczoraj dokonałam aborcji.
Odejście od męża, związanie się z nowym, wydawałoby…

Estrella Triste Estrella

"Yo me salve"
Todo comenzó el 06 de junio cuando en un baño moribundo y…

Mar

aliviada

Ale

Sin remordimientos

Lola

mifepristona + misoprostol

Olivia

J'ai avorté et je me sens très bien

Javiera

Yo aborte en Chile, en pandemia gracias a Wow

Monoirmarie

Yo aborté porque es mi derecho

Nichole Jeffers

Being allergic to latex I became pregnant multiple times before I was 20 having…

Rocio Rocio

14 semanas

Natália

Estava grávida de quase 12 semanas.

Jora

Fiz um aborto e o momento foi muito delicado. Primeiro que fui procurar os…

Nami Tibbers

Não vi outra opção. Então tomei coragem e optei por um aborto.

Valéria

Espero que minha experiência possa ajudar quem vai passar pela mesma situação