Mariela

Share your story

Aunque me cueste decirlo, yo aborté

2018 Argentina

Ovplyvnila nezákonnosť vášho potratu vaše pocity?

Si, la sombra siempre estuvo. Es algo cultural también, y eso hace que no se hable con naturalidad lamentablemente

Ako reagovali na váš potrat iní ľudia?

Cuando me enteré que estaba embarazada, me volví a hacer el test, ya que no podía creerlo, en ese momento mi segundo hijo, tenía 6 meses. No estábamos preparados bajo ningún concepto, para ser padres nuevamente. Un accidente con el preservativo, que creíamos haber solucionado, nos trajo a esta situación. Nunca creí que podía tomar esta decisión, pero sentimos en todo momento, que no era el "momento". No solo porque mi cuerpo no iba a soportar otro embarazo, si no por no quitarle a mi hijo, ese momento de él. No lo dudamos, nos informamos y decidimos hacerlo. Mi compañero, siempre firme a mi lado, acompañando, sosteniendo, cómo también en los partos de nuestros hijos. Yo estaba muy firme, segura, aunque me angustiaba muchísimo la decisión, pero dudas no hubo en ningún momento. Conseguimos las pastillas ( nos informamos, nos acompañaron médicos amigos), y tomé la primer pastilla, ahí logré llorar por primera y única vez. Creo que un aborto, uno lo puede transitar de muchas maneras, pero no creo que la debilidad sea una. Ya que la decisión es tan firme, que hace que lo vivas de otra manera. El hecho de que en mi país sea ilegal, hizo que se vea de una forma tabú, secreta, y hasta el día de hoy, me cuesta contarlo libremente, y eso es por el contexto legal, estoy segura de eso. Después de 3 días, y un par de tomas más de pastillas, tuve la sensación que "termino". La sensación que tuve fue de alivio, fue de entender que no era el momento, que no sentí lo mismo que mis otros dos embarazos. Una profunda tristeza, por momentos culpa, pero nunca arrepentimiento. Los días mientras transcurría el aborto, los pase con mi compañero y mis hijos en casa ( ellos obviamente no sabían), pero necesitaba intimidad y estar en mi hogar. No quería ver a nadie. Realmente no sé lo recomiendo pasar a nadie, pero si, si necesitas hacerlo, confiar en una misma, y saber que si se puede. Que hay decisiones que las tomamos nosotras, y que cuando no es el momento, una lo sabe. Hoy cerca de la fecha que si no hacía el aborto, sería su nacimiento, siento un poco de tristeza o necesidad de sanar y cerrar esta etapa. Duele, pero fue mi decisión. Elegir, es mi decisión. Elegir ser madre, cómo con cada uno de mis hijos.

Kojika

Jestem w stałym związku od 7lat. Mam kochającego mężczyznę i mała córeczkę.

Emi

Fiz um aborto porque adoro crianças e acredito que só podemos deixar um…

magdalena

Miałam aborcje. Dzięki pomocy i wyrozumiałości women on web uda mi się to.

Joanna

Moje życie to moje wybory. / My life is my choices.

Daniela

Y lo volvería a hacer, habia terminado con mi ex pololoy el era super…

Weronika

Dzien w którym potwierdzila sie moja ciaza był jak wyrocznia... Mam dużo swoich…

Renata

Calma, eu sei seu desespero. VAI DAR TUDO CERTO! #FORÇA

XHTarv

Too selfish, and ok with that for now.

Mary Adler

Saya hamil 7minggu. Saya seorang muslim dan pacar saya seorang yang menganut…

Génesis

Hola. Esta es mi experiencia.
Tengo 17 años actualmente, no soy virgen pero…

Matka Winna

Moja historia

Aline Santos

Momento de confusão e angústia em minha vida. Mais após muita reflexão vi que…

deja la vida volar

decidí escribir mi experiencia en detalle ya que en mi país el aborto es…

Maleja

Yo aborté.