serena serena

Compartilhe a sua história

Yo aborte. No culpo por haberlo hecho, sino por no haberme cuidado. Desde el principio supe que estaba mal lo que hacìa , pero estaba decidida a no traer al mundo a un ser humano sin oportunidades. Tuve suerte de tener a una familiar enfermera que me estuvo orientando, pero al hacerme otra prueba de embarazo al mes de haber abortado, me encontrè con que seguìa siendo positiva, asì que fuì con una doctora recomendada `por mi prima; a mujer fuè de lo màs severa cerrada, me regañò e incluso me asustò diciendome que podìa tratarse de un embarazo nuevo, cuando fuì a hacerme un ecosonograma, los doctores me miraban de la manera màs horrible, todo mundo me juzgaba sin saber lo que sentìa y por què lo habìa hecho. A los tres dias comence a sangrar y por la noche comencè a tener unos colicos terribles, lo que habìa pasado era que no habìa expulsado completamente al producto. De momento me sentì aliviada pero tambien me derpimì mucho al pensar que quizà eso que venìa estaba sufriendo dentro de mì. Creo que al final de cuentas fuè lo mejor, mi novio no tenìa un trabajo y tambien tenìamos problemas; sin contar con que una semana despuès èl me dijo que sì querìa tenerlo pero no me lo dijo por no presionarme. Tambien fuè terrible para mì porque me sentì como una persona sumamente egoista, sin embargo no dejo de pensar en que tambien èl fuè responsable de eso. Despuès de dos semanas,hoy sigo deprimiendome cuando se me viene a la mente lo que hice, por eso busquè una pagina de apoyo donde pudiera contar mi experiencia. Solo puedo decir que hace falta contar con gente que apoye a las mujeres que tomamos esta desiciòn, pues nadie aborta con una sonrisa en el rostro, sino todo lo contrario.

2008 México (nascido em Mexico)

despues de haberlo hablado con varias amigas , me he dado cuenta de que esto es màs comùn de lo que creemos, varias chicas de las que nunca me lo hubiera podido imaginar tambien lo hicieron. Creo que lo unico que me hace falta es sanarme sentimentalmente. alomejor con el tiempo...

yo sabìa que era eficaz, pero nunca pensè en que tambien puede haber muchas complicaciones

todavìa no termino mi carrera profesional, no tengo nada que ofrecerle, vivo con mi madre, mis hermanas y mi abuela ¿dònde iba a poner a un bebè??

A ilegalidade de seu aborto afetou seus sentimentos?

De muchas maneras, siempre me sentì asustada, con miedo, y màs por las complicaciones que tuve, un mes sin saber si de verdad habia abortado

Como as outras pessoas reagiram ao seu aborto?

hasta algunas de mis amigas a las que les tenìa màs confianza me juzgaron terriblemente, los doctores me veian de maneras muy extrañas, incluso mi novio me lo reclamò.

ech echhhhhh

Aborcji dokonałam całkiem niedawno, ledwo miesiąc temu. Mam 19 lat i mieszkam w…

Kyky

Your Dreams Are Real, So Are Abortions.

Sol

Macierzyństwo nie jest dla każdego

Mam już 30 lat, męża, stabilną sytuację…

Sara

Completei o processo há cinco dias e não consigo deixar de pensar no assunto

sorrow

Najtragiczniejsze doświadczenie w życiu...


Po prawie dziesięciu miesiącach od…

Liz

I cry. Going into the decision I was strong and certain that I wanted to have…

Miriam

The 10 weeks I was pregnant were the happiest weeks of my life. My husband

Mayra

Yo aborté a las 7 semanas y fue la mejor decisión.

Paula

i had an abortion

Johanna P.

Era lo que tenia que hacer

JEREMY

I had an abortion on the 26/27 of september through medication it was…

Lola

Mi decisión

Missy

My story - at 6 weeks and 5 days

Bab

J'ai arrêté un processus de vie

Jora

Fiz um aborto e o momento foi muito delicado. Primeiro que fui procurar os…

Fabiana

Sou advogada, tenho 40 anos 2 filhas adultas e uma vida estável e feliz.

Sempre…