Alaska Young

Deel je ervaring

A veces es necesario.

2016 Mexico

Si, cólicos Fuertes pero nada del otro mundo, con ibuprofeno pasa rápido, diarrea de un día, fiebre de 38' dos horas. sangrado de 2 semanas, como una menstruacion.

Had de illegaliteit van je abortus invloed op je gevoelens?

Claro que me afectó, he teñido sueños feos, veo a bebes y siento horrible, supongo que esto irá pasando. Pienso en el, y pido perdón a dios, a el bebe y a mí por hacer esto, pero no era el momento. Y nadie merece venir a este mundo de forma accidentada.

Hoe reageerden andere mensen op je abortus?

Todo comenzó el 2 de marzo del 2016, mi "ex" y yo habíamos terminado 8 meses antes pero seguíamos teniendo "encuentros" al parecer todo iba viento en popa para regresar y estar juntos. Este día el termina adentro y yo corrí a comprar la pastilla de emergencia, que no funcionó. Como yo era irregular en mi menstruacion no me preocupo tanto, solo esperaba el día en que bajara, pero algo en mi decía que algo no andaba bien, tenía dolor abdominal como cólicos, y dolor de pechos que no eran normal, fui dos semanas después compre una prueba de embarazo, tenía miedo de hacerla y espere un día más, al llegar al trabajo, pase al sanitario e hice la prueba, al momento dos rayas comenzaban a aparecer. Era un 24 de Marzo y yo estaba asustadisima, llore y llore porque mis estudios, mis papas y mi "ex" no teníamos el plan de ser padres aún, le llame y contesto, él parecía normal, y dijo que que quería hacer, tenerlo no entraba en mis opciones y llore mucho, fume tal vez 4 cigarros y también me di pequeños golpes en el vientre repitiendo que no quería que él estuviera ahí, ese día fue el más triste de mi vida, entre que el papa de ese bebe que no estaba conmigo, mis papas y yo que no sabría cómo responder ante todo esa responsabilidad que ya estaba dentro de mi. El chico estaba lejos así que ese día no podía verlo, ese día llegue a mi casa, sin cara obviamente solo llegue a dormir todo el día, mamá estaba ahí pero no podía decirle nada, sería un problema aún mayor. Al otro día vi al chico y nos abrazamos, fue como si nada pasara, yo no creía estar embarazada, y la realidad parecía solo un mal sueño, empecé a buscar clínicas donde poder abortar, y visite muchas páginas web, entre ellas está, empecé a leer todos y cada uno de las historias y si bien, estaba segura de lo que haría, no me sentía tan sola y con miedo de los síntomas más que otra cosa. El día había llegado, fui a la clínica el 6 de abril, 3:30pm él me acompañaba y entre, la doctora aunque poco distante me dio confianza, llene formatos y me dijo que me recostara, el momento "fuerte" vi a esa bolita de 6 semana que estaba dentro de mi, hubo un momento que no lo quise ver, no por otra cosa si no por cobarde. Me dieron las pastillas de mifepristona y las otras pastillas de misoprostol que tenía que tomar 48 horas después. Ese Miércoles pasó sin más, me sentía bien y todo transcurría con normalidad, el día jueves por la noche a eso de las 9:15pm sentí cólicos leves y mojado, pensé que era secreciones o que me andaba del baño, fui y era mucha sangre, puse una toalla y con sangrado abundante estuve 2 Hrs y después paro por completo. El viernes tenía que tomar la dosis de misoprostol, yo dudaba de hacerlo o no, tenía miedo, mucho miedo, él no estaría conmigo, porque tenía cosas que hacer, lo haría sola. Ya casi llegaba la hora de tomarme las pastillas, 3:50pm y las puse debajo de mi lengua, el calor en mi vientre empezaba, los cólicos cada vez eran más fuertes pero soportables, no podía estar ni sentada ni parada, había faltado a la escuela, solo quería estar sentada en el baño, el sangrado empezó muy muy rápido, y diarrea y cólicos, temperatura de 38 grados, después de dos horas todo se resumió a cólicos leves y diarrea y sangre. Al otro día desperté y había manchado la sabana de sangre, mi mama pensó que estaba menstruando, así que no pasó a más, el domingo por la tarde sentí quque algo quería salir, algo estaba ahí, fui al baño y una pelotita muy pequeña salió, sin sangre sin nada, era roja y con algo chiquito pero perceptible blanco. Me dio miedo, pero no hice más que jalar la cadena. El sangrado duro 2 semanas. Aún no voy a hacerme la prueba para saber si hubo algún problema, pero creo que todo indica que no, los síntomas desaparecieron, nada de ascos, ni dolor de pechos, ni ganas de ir hacer pipi, el sangrado a parado. No hay dolor, ni fiebre. Solo, esperar a hacer el trámite de la prueba. El chico no está conmigo, el decidió irse, no hay buenos ni malos en la historia. Solo que algo tenemos en común, y nos sonríe desde el cielo.

Lucille 2

I had an abortion. I got pregnant from a brief relationship and very…

Jordan

The reviews were scary and I was afraid of what would happen when I took the…

Catarina Fernando

Tenho 18 anos e os meus pais nunca iriam aceitar que eu tivesse um filho com…

Mary Adler

Saya hamil 7minggu. Saya seorang muslim dan pacar saya seorang yang menganut…

Lola lopes

É um momento em que ninguém quer te ajudar, você se vê sozinha, confusa, triste

justin ..

NIGDY NIE MÓW NIGDY! ..kiedyś powiedziałam sobie, że aborcja nigdy nie będzie…

Jess

This is something that was necessary for me but most definitely the hardest and…

Francis

Una decisión consciente de vida

Won’t be named Won’t be named

I had an abortion a week after my twenty second birthday, I was five and a half…

Josefina Navas

A diferencia de muchas mujeres, yo al enterarme de que estaba embarazada y que…

Allison

My abortion was 100% my choice.

Aga... ta...(?)

zastanawiam się jak to przeżycie i fakt co zrobiałam wpłynie na dalsze moje…

Maria

La decisión más difícil de mi vida

Adriana

Myślałam, że będzie gorzej, na szczęście cały czas była ze mną moja druga…

Raquel

Perdón a mis angelitos!

Javi

La historia, tal cual, detrás mi aborto

Leah Frida

Yo aborté! porque es mi derecho!

Sapphire

I had an abortion and it was worth it, absolutely no regrets.