Lulu de Carton

당신의 이야기를 공유합니다

Elegí por el bien de ambos.

2015 เอลซัลวาดอร์

Fue una experiencia extraña. En ningun momento fue insoportable o traumante. Creo que la clave está en estar segura de lo que se hace y prepararse mental y emocionalmente para el proceso.

낙태의 불법 성이 감정에 영향을 미쳤습니까?

Si. Bastante pues el aborto en todas sus formas es ilegal y penalizado con muchos años de cárcel. Aqui es tan horrible que aunque hayas sufrido un aborto espontáneo, si el medico cree que fue inducido, te penalizan con hasta 15 años de cárcel. La situación en este país es tan dura con la mujer, tan injusta.

다른 사람들은 당신의 낙태에 대해 어떻게 반응 했습니까?

Tenia 7 semanas y 5 días cuándo me realicé el aborto medicinal. Estaba segura de mi decisión desde el momento en que sospeche mi embarazo. Tenía 4 semanas y 2 días cuando lo confirme. Creo que fue un proceso bastante largo y extraño. He leido como muchas tienen remordimientos y miedo de hacerlo, yo no los tuve. Nadie supo de mi embarazo más que WoW, el Dr. que me dio las medicinas y yo. Antes de hacerme la prueba estaba muy nerviosa, tenia muchisimas nauseas e hinchazón, cuando me aparecieron las dos rayitas en el test creo que no me sorprendí mucho, sabía que no lo tendría. Luego de eso contacte a WoW pero tenian problemas con los envios a mi país, por suerte ellos tenian un contacto en mi país que podria proveerme un aborto seguro. Un par de dias luego fui contactada y pues con mucho miedo accedi a reunirme con esta persona. Es extraño como las personas estan tan enfocadas en si mismas que no notan extraño una reunion de 15 minutos entre alguien muy joven y una persona mucho mayor. En esta reunión me enteré de lo excesivamente costoso que es poder realizarte un aborto seguro en el país. Es poco accesible incluso para alguien de clase media. Este contacto me ayudó ya que fui referida por esta fundación, de lo contrario probablemente no hubiera podido hacerme el procedimiento aun si ahorrara mi bajo salario por un par de meses. En verdad que estoy muy agradecida con Women on Web ya que de no ser por este medio, yo tendria que haber truncado mis sueños y metas y encima arruinarle una vida óptima al bebé que crecía dentro de mi. Esa persona se merece el mundo y todo lo mejor de mi, y yo no podia dárselo. Mi pareja jamás lo supo y no lo sabrá. También lo hice por él y su meta de ser un profesional. El no hubiera dejado que yo abortara pues su madre había perdido ya 3 bebés de manera traumatica. Pero la verdad es que él tampoco podria haberle dado la vida que ese bebé se merecia. Así que lo hice, hace poco más de 24 hrs. La manera en que se me fue indicada la medicación, fue diferente a la de este sitio. Se me dieron 4 misoprostol de 200, debia poner una bajo mi lengua, esperar media hora y tragar el resto, luego de una hora tomaba otra y repetia el proceso hasta que completara las 4 dosis. Al principio no sentia nada pero luego de los 30 minutos de la 2a dosis empecé a sangrar. El dolor fue gradual y ya al final de mi 4a dosis empece a bajar coagulos. Y asi hasta que 4 horas luego, baje los ultimos restos grandes y el dolor bajo. Tuve dolores pero nada insoportable, estoy acostumbrada a ellos ya que mi periodo siempre viene con muchos colicos. Con los efectos secundarios, diarrea. Creo que eso fue lo peor del proceso. Estuve al pendiente de lo que salía de mi vientre pero jamas vi un feto o algo que se asemejara a él, aunque si expulse algo como un placenta pero no sabré con exactitud si era eso. Ahora estoy mejor, sigo sangrando y bajando coagulos pequeños, el dolor de vientre es minimo. Esperare a tener el dinero y realizarme una ultrasonografia para saber si todo fue exitoso, en verdad espero que lo haya sido. Pueda que todo esto parezca egoista pero, no lo fue. Me parece triste que por errores ajenos a mi control, esto haya tenido que suceder. Traer al mundo a un ser hermoso no es un juego, no es solo de darle a luz y vivir llorando por que no hay para lo que el necesita. Mi bebé se merecia lo mejor, no una mamá y papá a media carrera sin poder adquisitivo o sin un empleo estable y bien pagado. Sin nada propio.

Maria Victoria

A gravidez é também a morte da pessoa que você foi até aquele momento, para…

Anastasia

Hola chicas. Bueno yo quedé embarazada a los 17 años. Recién empezaba mi…

anna dea

aku masih berumur 20thun aku mempunyai pacar usia nya di bawah ku 1 tahun aku…

Kyky

Your Dreams Are Real, So Are Abortions.

Jennifer

Sin duda ha sido la decisión más difícil que he tomado en lo que llevo de vida

ROCÍO

Lo logré....estoy tranquila

Beata

Informacja o ciąży przeraziła mnie...nie potrafiłam się z tym pogodzić, byłam…

keira

Chcę mieć kontrolę. Zrobiłam to i NIE ŻAŁUJĘ.

Wzięłam pierwszą tabletkę, czułam…

F. B

Vivi 2 meses em um pesadelo

dessa

fiz um aborto sozinha

Paulina Macias

Yo también las tomé

K.A.K.

Najgorszy dzień w moim życiu. Początek stycznia, wtedy zobaczyłam te…

Angel

Nunca me senti tão sozinha

Laura

Fue la mejor decicion para todos pero eso no cambia que yo amaba a mi bebe

Andrea

Cuando tenia 19 años, "me enamore" de un tipo casado, quede embarazada y el lo…

xjustynax

Od stycznia tego roku, poczułam, że w końcu zdobyłam mężczyznę którego tak…

Pam Map

Yo lo hice no me arrepiento para nada y agradezco a este sitio por haberme…

Daniela

Yo aborté y es la mejor decisión que pude haber tomado.