Inês

Ossza meg velünk történetét

Está tudo bem, estamos todas juntas.

2020 Portugália

Quero escrever para te tranquilizar. Se estás a ler isto é porque o meu processo foi o mais tranquilizante. Fui reencaminhada para o serviço nacional de saúde para a clínica dos Arcos, em Lisboa. O meu maior receio era que fossem negligentes, condescendentes, brutos. Foi uma bênção estar com profissionais de saúde tão bem formados, que não julgam, que te acalmam e não te fazem sentir menos mulher ou ser humano por isso. Porque como profissionais, e mulheres que são, percebem que nem todos os cenários são ideias para conceber um filho e nós estamos nesse direito. Inclusive a recepcionista da clínica, numa altura em que se decretou Pandemia, se esforçava para manter a calma, a simpatia, e muitas vezes as necessidades dela, para todas sermos atendidas com tempo. Escolhi cirurgia com anestesia geral. Não queria estar acordada. Sim, por medo. Apesar de tudo, é algo que vais sentir. Por mais calma e tranquila que te possam fazer sentir, os últimos momentos podem ser avassaladores. És levada para o bloco cirúrgico (se escolheres fazer como eu) e depois da parte péssima das agulhas, óbvio, e dos profissionais se certificarem que tudo está bem contigo, é uma questão de segundos até adormeceres. Embora eu tremesse como um cubo de gelatina num prato raso, fica calma, é um sono profundo e de repente acordas numa maca numa espécie de sala de recobro. Não te vou mentir... Esta sala tem mais 1/2/3 mulheres em recobro como tu, mas é isso que deves focar, como tu. Com dores (semelhantes às menstruais) que as enfermeiras tentaram apaziguar, algumas reagem à anestesia (VAI EM JEJUM COMPLETO, SEM ÁGUA INCLUSIVE), e cansadas. Depois, creio que deva ser a ação padrão pela clínica, dão-te um sumo de pacote para restabelecer as energias e um envelope com comprimidos para as dores. (quem nunca tomou medicamentos para as dores menstruais, certo?) E pouco depois poderás ir para casa. Agora importante: Descansa, recupera, dá-te tempo. Psicologica e fisicamente. Mesmo segura de que era o que queria fazer, mesmo rodeada de profissionais, e um círculo de amor em casa, isso não me impediu de sair daquelas portas e esvair-me em sangue. Sou professora, primária, sou louca por crianças, elas são a minha vida, mas sei que este momento foi o acertado e essa foi a minha força e certeza. E tu, terás que ter a tua. Força. P.s (Muito importante, na primeira consulta tive oportunidade de apresentar o meu caso fruto de negligência médica e afins e fui presenteada também com a informação surpresa de que a pílula do dia seguinte não é eficaz, e aparentemente grande parte dos casos como eu é fruto dessa falha de informação.)

Vajon az abortuszod törvénytelensége befolyásolta-e az érzéseidet?

O aborto é legal em Portugal.

Morrigan

I don't regret it. It was one of the wisest decisions I ever made in my life. I'…

Fabiola Moreno

I had an abortion when I was 16 years old.

María

Proceso duro,

Paula

i had an abortion

*De*

Fiz um aborto

Casey

Medical abortion, 19 years old

Vivi Lili

La vdd no creo que sea malo soy una mujer casada y tengo un precioso hijo pero…

Lily

I had an abortion and I'm not ashamed

An

Stosowałam pigułki i nie zwróciłam uwagi na to, że problemy żołądkowe mogły…

Joana

versão corrigida do relato

Mary

ABORCJA BEZ BÓLU

W 20. tygodniu zakończyłam ciążę bez bólu, pod narkozą, w…

Abril Violeta

cuando tenía 24 años, recién terminaba la licenciatura, estaba desempleada, en…

Elisa Isalia

Stosowałam przez dwa lata tabletki anty. Wszystko było ok doczasu az pewnego…

maria maria

No tome la mejor desición, hice lo que pude

A.

Pomimo zastosowanej antykoncepcji, zaszłam w ciążę. Brałam tabletki.

Ivana

I had an abortion and never talked about it with anyone

Dominika

Miałam aborcję, udało się i nie żałuję.