Andrea

Partagez votre expérience

Todo va a pasar, hace apenas 72 hs que termino pero se me han hecho eternas, se que no soy una mala persona pero esperaba mas de mi.

2013 Argentine

Antes de buscar ayuda me sentia tan impotente, como podia ser que estuviera considerando hacer un aborto (cuando siempre lo senti como equivalente no a crimen si no a injusticia, a cobardia)...lloraba constantemente , cuando estaba mas cerca de conseguir las pastillas sentia procupacion por si no funcionaba no queria causar un mal mayor, una vez que empece el tratamiento recien ahi senti alivio las chicas que me facilitaron el medicamento me acompañaron no en persona pero presentes en cuanto al seguimiento, el miedo se diluia, no me siento capaz de aconsejar a otras chicas que no deseen continuar con sus embarazos pero sepan que las apoyo yo una desconocida en algun lugar en el mundo, que no posterguen sus sueños por mandatos sociales, no puedo decir nada mas en este momento

Tome 12 pastillas via oral y senti dolor pero no mucho escalofrios diarrea sangre 1 hora desp de colocar las primeras 4, me mantuve en calma, lo k me sorprendio de mi misma, sabia k tenia k terminar con lo q habia empezado por suerte no tuve miedo y a las 8 hs lo habia perdido, hoy a 3 dias estoy esperando q disminuyan los sintomas y considerando consultar al medico.

Otro hijo no iba a traer union a mi familia, no iba a hacer que el padre de mis hijos nos cuidara y se cuidara mas, senti k en lugar de llevarnos a buscar un mejor presente para nosotros solo ibamos a culparnos el uno al otro; tal vez no es el lugar para comentar los problemas personales, me cuestione si mi familia me iba a apoyar, me cuestione si iba a poder llevar a cabo mis proyecciones en cuanto a estudio y trabajo y si yo iba a ser una madre feliz y todas las respuestas fueron NO, esta ultima razon es la mas dolorosa ya la vez mas detonante de la decisión, me sentia horrible porque no me parecia valida a mi edad pero habia tenido un bebe hacia 11 meses y no podia empezar con todo de nuevo.

L'illégalité de votre avortement a-t-elle affecté vos sentiments ?

No necesariamente, senti mas intimidacion de parte de mis allegados a quienes les pedi ayuda sobre la posibilidad de que me penalizaran por esto

Comment les autres personnes ont-elles réagi à votre avortement ?

Amo a mis dos pequeños hijos, ser madre es algo q desee con toda mi fuerza desde q era adolescente, en sta ultima oportunidad que me embarazo sin desearlo fue automatica mi reaccion de rechazo, de buscar una salida me senti atrapada, que si dejaba q siguiera su curso iba a postergar amor, atencion, recursos a los bebes que ya tengo.

carmilla

J'ai avorté quand j'avais 18 ans. Je ne le regrette pas, je suis fière d'avoir…

Bel

Tak, miałam aborcję

Miqueyla

No me arrepiento de lo que hice. Abortar suena demasiado frío , asi que mejor…

Tigrunia kinga

Dowiadujac sie że jestem w ciaży po raz drugi doznałam szoku odrazu naszła mie…

Jennifer

Sin duda ha sido la decisión más difícil que he tomado en lo que llevo de vida

Greta

Un viaje de vuelta a casa.

justin ..

NIGDY NIE MÓW NIGDY! ..kiedyś powiedziałam sobie, że aborcja nigdy nie będzie…

Mar Tina

Todo es muy reciente ... estoy recuperandome hace tan solo dos dias que sucedio.

Fer

100% segura

Florencia

No podía quedar embarazada, las posibilidades para que eso suceda (según los…

Misca

Tranquila, todo estará bien

.

Aborté a mis 18, a unos cuantos meses de mi graduación de preparatoria.
Me…

O.N.A

Wieść o ciąży była dla mnie szokiem, ale mogłam się jej spodziewać bo niestety…

Sara

Tome la decisión ya que anteriormente (a los 15 años) ya había tenido un…

Anonimowa

Dwie kreski...Te dwie czerwone kreski na białym papierku były jak kubeł zimnej…

Liz

Eu tinha 22 anos, minha menstruação atrasou e meus seios estavam muito inchados.

Yaya

Elegí no ser madre

G.

Zawsze miałam nieregularny okres, także tydzień spóźnienia nie dawał mi…