Rosmery

Partagez votre expérience

2020 Dominicaine, République

Lo hice en mi casa, sola, teniendo ya 11 semanas y 4 días de gestación. Quise hacerlo tan pronto me enteré, pero debido a la situación legal del aborto en mi país, fue difícil conseguir las pastillas, además dependía de otra persona para ello. Tan pronto las tuve, decidí proceder. Estaba muy asustada, por el tiempo de gestación honestamente pensé que moriría. También porque no pude conseguir las 12, pero sólo con 8 me bastó. Empecé en la tarde, a las 6:30, ahí tragué los restos de la primera dosis. Incluso antes de hacerlo, empecé a temblar de forma casi incontrolable, y me dio fiebre. Me acosté y me quedé dormida. Al despertar, vi que estaba sangrando, y empezaron los cólicos. También se tenía diarrea, pero muy leve. El dolor se sentía exactamente como las contracciones de un parto, e iba y volvía por periodos de tiempo. A las 10:30 tragué los restos de la segunda dosis, volvió a subirme la fiebre, y de nuevo me quedé dormida. A las 12:10 a.m. sentí que estaba sangrando mucho, me levanté rápido para no manchar las sábanas, fui al baño y al sentarme hice como si fuese a orinar. Expulsé sangre, y sentí que algo iba a salir. Miré hacia abajo y algo colgaba, pujé un poco y una especie de coágulo enorme cayó(creo que era la placenta, estaba unida al feto), sentí que algo más colgaba y nuevamente pujé. Esta vez tuve que tomar algo de papel y halar levemente, cuando cayó vi que era el embrión. Decidí esperar a la mañana para tomar las únicas 2 pastillas que me quedaban, no quería provocarme una hemorragia porque estaba sangrando bastante. Fue una buena decisión, casi 2 horas más tarde el tejido restante empezó a salir sin necesidad de tomar nada más, no tuve fiebre y el dolor era prácticamente inexistente, las náuseas que sentí durante el embarazo se fueron inmediatamente. Debo indicar que durante el proceso no tomé nada para el dolor excepto una pastilla de Ibuprofeno 400 mg casi una hora antes de la primera dosis de pastillas, y otra cuando ya se había completado, comí sopa y bebí bastante líquido. Lamento alargarlo tanto, pero en el momento lo único que me reconfortaba era tener información y me gustaría que esto le sea útil a alguien en la misma situación. Recomiendo también decirle a alguien que sea de apoyo, así sea por teléfono. Yo tuve a 3 amigos que no podían estar en persona, pero hablarles de todo a través del proceso me ayudó mucho.

Aterradora, pero no tan dolorosa como creí.

L'illégalité de votre avortement a-t-elle affecté vos sentiments ?

En absoluto.

Mandy Amanda

Hora de recomeçar

Liz Hoffman

Passando pra deixar meu relato, pois sei que vai ajudar muitas mulheres que…

Daniela

Tengo una hija de 4 años, pero aun asi yo aborte este año.

Andreza

Quando descobri que estava grávida eu já estava com um mês de gestação. A…

Magda

Może jestem bez serca ale niczego nie żałuję. ja chyba nie nadaję się na matkę…

Daiana Domzalez

Mi experiencia con oxaprost, 9 semanas

Bia Li

Me encontro na cama deitada nesse momento, após ter passado um dia inteiro no…

Laura

Fue una difícil decisión a pesar que no es mi primer aborto. Sé que tengo un…

Cela B

Você precisa fazer uma auto avaliação e ver o que é melhor pra você. Não…

Tha

Primeiro, Calma!

Vamos lá, tenho 31 anos um filho de 7.
Voltei a me relacionar…

Lola

mifepristona + misoprostol

Andy

Decidí sobre mi futuro.

Riki

We're not monsters!

a.

Początek był raczej standardowy - spóźnił mi się okres, zrobiłam test ciążowy

Uma Mulher

Pra mim, fazer um aborto foi um ato de responsabilidade

Lola

Mi decisión

Emily Mars

O pesadelo de uma gravidez indesejada.

Lucie

I had more than one abortions. I made the choices because I care about the…

KiciaKamcia

Nie wahajcie sie, jezeli czujecie ze musicie.. zrobcie to