Rosmery

Share your story

2020 جمهورية الدومنيكان

Lo hice en mi casa, sola, teniendo ya 11 semanas y 4 días de gestación. Quise hacerlo tan pronto me enteré, pero debido a la situación legal del aborto en mi país, fue difícil conseguir las pastillas, además dependía de otra persona para ello. Tan pronto las tuve, decidí proceder. Estaba muy asustada, por el tiempo de gestación honestamente pensé que moriría. También porque no pude conseguir las 12, pero sólo con 8 me bastó. Empecé en la tarde, a las 6:30, ahí tragué los restos de la primera dosis. Incluso antes de hacerlo, empecé a temblar de forma casi incontrolable, y me dio fiebre. Me acosté y me quedé dormida. Al despertar, vi que estaba sangrando, y empezaron los cólicos. También se tenía diarrea, pero muy leve. El dolor se sentía exactamente como las contracciones de un parto, e iba y volvía por periodos de tiempo. A las 10:30 tragué los restos de la segunda dosis, volvió a subirme la fiebre, y de nuevo me quedé dormida. A las 12:10 a.m. sentí que estaba sangrando mucho, me levanté rápido para no manchar las sábanas, fui al baño y al sentarme hice como si fuese a orinar. Expulsé sangre, y sentí que algo iba a salir. Miré hacia abajo y algo colgaba, pujé un poco y una especie de coágulo enorme cayó(creo que era la placenta, estaba unida al feto), sentí que algo más colgaba y nuevamente pujé. Esta vez tuve que tomar algo de papel y halar levemente, cuando cayó vi que era el embrión. Decidí esperar a la mañana para tomar las únicas 2 pastillas que me quedaban, no quería provocarme una hemorragia porque estaba sangrando bastante. Fue una buena decisión, casi 2 horas más tarde el tejido restante empezó a salir sin necesidad de tomar nada más, no tuve fiebre y el dolor era prácticamente inexistente, las náuseas que sentí durante el embarazo se fueron inmediatamente. Debo indicar que durante el proceso no tomé nada para el dolor excepto una pastilla de Ibuprofeno 400 mg casi una hora antes de la primera dosis de pastillas, y otra cuando ya se había completado, comí sopa y bebí bastante líquido. Lamento alargarlo tanto, pero en el momento lo único que me reconfortaba era tener información y me gustaría que esto le sea útil a alguien en la misma situación. Recomiendo también decirle a alguien que sea de apoyo, así sea por teléfono. Yo tuve a 3 amigos que no podían estar en persona, pero hablarles de todo a través del proceso me ayudó mucho.

Aterradora, pero no tan dolorosa como creí.

آیا غیرقانونی بودن سقط جنین بر احساسات شما تأثیر گذاشته است؟

En absoluto.

Emily Mars

O pesadelo de uma gravidez indesejada.

Daniela

No era el momento, no me arrepiento.

.

Aborté a mis 18, a unos cuantos meses de mi graduación de preparatoria.
Me…

EV

I had an abortion and I do not regret my choice. It is very important to me to…

Yee Tee

I had an abortion

Kidda Sinsee

And I was afraid at first...

Nat

Zawsze miałam bolesne miesiączki, wiec spodziewałam się, ze będzie naprawdę…

Fernanda

Hola mi nombre es fernanda tengo 23 años y mi historia comenzo cuando un condon…

Angel

Nunca me senti tão sozinha

Valentina

Le pedí que me dejara...

Me había embarazado antes y había abortado, desde ese…

Lorena

Yo aborte por que decidí que no estaba lista para ser madre y por qué empiezo a…

Alice

Bom, há algumas semanas eu já vinha desconfiando de uma gravidez, embora não…

Magda

Może jestem bez serca ale niczego nie żałuję. ja chyba nie nadaję się na matkę…

Maiara Rejane

Não havia outra alternativa.
Dia 02 de Julho, voltava de uma festa, havia bebido…

Natasha

I had come off the contraceptive pill as it had me feeling un well, we thought…

Casey

Abortion as a right not a privilege: My abortion story

Anna

O ciąży dowiedziałam się tydzień przed świętami grudniowymi. Okres spóźniał mi…

Luciana

Hace exactamente 1 año y dos meses. Arranque el 2017 con todo. Supe el día que…