K.

Share your story

La Experiencia abortiva.

2017

Nada se compara a sentirse libre.

Mayo 03 de 2017, en Cartagena. Test de embarazo positivo. Noticia desalentadora y terrible que cambio el curso de mi libertad, ahora "nacía" una nueva preocupación. La noticia fue desagradable e increíble. Deambule pensando en que no era realidad lo que me acababan de anunciar, a mí me pareció un caos inmediato. Después de peleas y dichos y entredichos, la guerra se había desatado. Primer sentir de decepción y rechazo, un castigo a tanto placer descuidado. Desde esa noche no se durmió más profundamente. La cabeza y la cuerpa habían desatado una guerra dentro de la habitante de quien escribe. Era un castigo, una tortura, una contradicción a mi pensar y sentir ante la humanidad. Y buscando, leyendo, sintiendo esta realidad, inmediatamente pensé en abortar, siempre tuve una postura en favor del aborto, sea por las causas que sean, y mi sentir y pensar no debían de ser lo contrario. Ya tenía ocho semanas al 10 de mayo. Tenía poco tiempo para decidir. Y buscando y buscando llegué donde las amigas de Women on web. Agradezco este acontecimiento que ahora me permite escribir esto desde la comodidad de mi libertad principalmente. Entonces obtuve respuesta casi inmediata y desde ahí comenzó mi decisión a estar más clara y segura. Los manuales que también están a disposición me fueron de gran ayuda, los leí y re leí en aquellas noches donde no podía dormir de la preocupación. Mi cuerpa se sentía pesada y desagradable, me dolían los senos y odie terriblemente a mi compañero por ser el culpable del 50% de lo que me pasaba, pero a él no le iba a pasar nada, ni en su cuerpo, ni en sus hormonas, ni en su cotidiano, etc, etc, entonces yo debía de cargar con la decisión de hacerme un aborto, o cambiar mi vida para siempre por otra vida, en este mundo que no me gusta para nada la mayor parte del tiempo. Fueron días de guerra en mi cabeza, en mi cotidiano, pero sabía ya lo que quería hacer. Mi de redor me mostro muchas consecuencias de actos irresponsables de los humanos, y yo debía ser consecuente con mi hacer y mi vivir. Le pedí a una amiga que leyera los manuales, que se informara y me acompañara en mi casa a hacerme el aborto, ella acepto con mucha buena energía. Todas las posibilidades estaban a mi favor. A las once semanas me hice el aborto en el baño de mi casa, junto a mi compañero y mi amiga, con las pastillas que las amigas de Woman on web me facilitaron, con la gran labor de poder decidir por mi propia cuenta. Todo fue pensado para que resultara positivamente. El viernes 02 de Junio de 2017, a las 10 de la mañana me tomé la Mifepristona. El sábado después de 30 horas me puse sublingualmente las primeras cuatro pastillas de Misopostrol, el efecto fue casi inmediato. A los quince minutos sentía fiebre y dolores intensos en la cintura y el útero. Vómitos y diarrea. Dolores intensos y prolongados. Tres horas después la segunda dosis de dos misopostrol. Están ultimas fueron más terribles que las cuatro primeras. Entre las 9 y 11 de la noche, en el baño de mi casa, expulse la bolsa y el feto que no ví, pero que sentí intensamente como salió de mi. Sentí mucho dolor, pero todo resulto bien como esperábamos. Fueron pocos días de dolores y sangrado, y está pasando, pasando, porque el tiempo y mis cuidados nos recuperaran, me decidí a contarlo porque fue una experiencia positiva, y porque puedo reafirmar mi postura de por qué lo hice, porque mi cuerpo lo mando yo, y yo decidí no tener hijos ahora o quizás nunca. Agradezco principalmente al acceso que pude obtener gracias a las amigas de W. W. Que casi fueron sin costo alguno. Agradezco la información y el trato de las compañeras que me dieron desde el primero momento. Nada se compara a sentirse libre. No me arrepiento de nada. Y mientras construyo aun mi vida, pretendo ser consecuente con mí hacer y decir, yo odio a veces a la humanidad ¿para qué me reproduciría? La libertad y la vida son tan fugaces que hay que disfrutarlas intensamente. Por el avanzar de una consciencia en plena libertad y responsabilidad de nuestros actos. No creo en atar ningún tipo de amor. Tengo una oportunidad más de sanar y crecer, tengo la oportunidad de volver a mí, y desde mí saber si es que quiero, amo, deseo, ser madre, pero por ahora tengo la seguridad de que no lo es. GRACIAS AMIGAS de Women on web. Amar mi luna negra y clara. Honrar mi memoria celular ovárica. Sanar lazos de dolor y oscuridad. Ser un canal luminoso para verme en mi propia luz de ser. 24 de Junio de 2017. Cartagena.

Eléonore Delmas

I had an abortion

Katy Nunes

Meu corpo: minhas regras. Eu decido se e quando quero ter filho.

Mireya Mireya

Y no siento culpa, dolor o pena se que aún sigue siendo tabú en México por la…

Machilla

“I had an abortion” will appear automatically, but please feel free to change…

Evelyn

I discovered I was pregnant. It was about 5 weeks and 4 days old. I did an…

Marcela

Es más una historia de amor, que de un aborto pero posiblemente en algo te…

Liz

Eu tinha 22 anos, minha menstruação atrasou e meus seios estavam muito inchados.

Erika

I knew I had to do it from the moment I found out.

Anônimo

Gostaria de começar dizendo que deu tudo certo!
Quando realizei meu aborto…

Gaby

Força, tudo que precisa!

Ivana

I had an abortion and never talked about it with anyone

Monoirmarie

Yo aborté porque es mi derecho

Anne

I am pro-choice and i want to share my story

Melodie

J'ai avorté il y a 4 ans et demi

Ruth

Zaczełao sie (wiadomo) od dwóch kresek i przerażenia. Szukałam możliwości…

anna dea

aku masih berumur 20thun aku mempunyai pacar usia nya di bawah ku 1 tahun aku…

Daniela Moraes

É fácil defender o aborto das outras. Difícil é decidir quando a gente precisa…

Anna

O ciąży dowiedziałam się tydzień przed świętami grudniowymi. Okres spóźniał mi…

Tatá

Fiz um aborto com 8 semanas. Eu me envolvi com um colega de trabalho, por um…