paola paola

Share your story

Yo aborté

2014 Mexico

Siempre había deseado tener un hijo porque me encantan los niños pero JUSTO en este momento, a mitad del posgrado, recién estabilizada laboralmente decidí no tenerlo. Quizá es egoísta porque lo veo sólo por mí pero es mi cuerpo, es mi decisión y afortunadamente, mi pareja me apoyó en todo momento. A la semana de retraso me hice una prueba casera, positiva, no podía creerlo... la segunda a los 3 días positiva, lo confirmé con una prueba de sangre. Como en Puebla no es legal la interrupción del embarazo por DECISIÓN, con lo que debía ser de forma "clandestina", acudí al DF a realizar el abortó, para mayor seguridad. Llegamos a la clínica, nos atendieron muy amablemente... decidí el método de aspiración, fue muy doloroso porque fue sin anestecia pero como tenía apenas 4 semanas de gestación fue muy rápido, quizá unos 4 minutos... en la sala de recuperación me encontré a una chica que tenía 11 semanas y como también fue sin anestecia dice que sufrió bastante pero que era necesario porque ya tiene dos hijos (es bastante joven, quizá menos de 21 años y a decir de ella: "aun no termino de cambiar pañales de uno y no quiero otro", su pareja se negó -me imaginé a un macho reclamando: ¿cómo vas a abortar un hijo mío? debes tenerlo- ). Han pasado apenas 3 días de mi interrupción y la verdad es que no me he sentido mal para nada. Me dijeron en la clínica que podía tener cólicos fuertes y sangrados abundantes pero al parecer todo bien. ¿Moralmente como me siento? Tranquila. Sí quiero ser mamá pero no ahora, quizá en unos dos años. Lo decidí porque quiero un embarazo feliz, quiero disfrutar esperar a mi hijo, imaginar cómo será y todas esas "ridiculeces" de una madre y eso definitivamente ahora, no lo podría hacer porque en el trabajo, a una mujer madre o embarazada todavía se le discrimina para un ascenso y no quisiera pensar: "mi hijo arruinó mis planes". Un hijo debe ser una dicha por eso, los hijos si no se esperan, tenemos el derecho a interrumpir nuestro embarazo. Yo siempre he estado a favor del aborto pero siempre creí que yo no lo haría, que si yo estuviera embarazada estaría feliz y lo tendría... pero las circunstancias cambian. Debemos defender nuestro derecho a decidir por nosotras. Muchas dirán: "pues antes de abrir las piernas cuídense" pero en ocasiones, aunque nos cuidemos, algo falló o simplemente, no queremos y tenemos el derecho a decidir si lo tenemos o no. Defendamos nuestro derecho y que nuestros compañeros nos apoyen en lo que decidamos. Sería lo ideal. Les recomiendo que traten de hacerlo en algún lugar seguro, no arriesguemos nuestra vida. Muchas veces el principal problema es el dinero pero apoyémonos entre nosotras, cuando una amiga, vecina, familiar se embarace y dependiendo la relación que tengamos con ella, con respeto atrevámonos a preguntarle: ¿quieres tenerlo? y si no quisiera tenerlo, busquemos apoyarla de verdad, no sólo "moralmente" sino aportando alguna suma para que ella pueda realizar su interrupción. Afortunadamente, como ya dije, vivo en Puebla y se facilitó mi traslado al DF para realizar la interrupción..

no

Het die onwettigheid van u aborsie u gevoelens beïnvloed?

Afortunadamente, a dos horas de mi estado, Puebla, en el Distrito Federal es legal, así que viajé para realizar el aborto en "mejores condiciones" que aquí.

Hoe het ander mense op u aborsie gereageer?

Yo aborté y no me arrepiento

Maria

Sou dona de mim.

Daniela

Y lo volvería a hacer, habia terminado con mi ex pololoy el era super…

A alexandra

Mi futuro, mi familia

Javiera

Parir otros futuros

Viridiana Aguilar

I had an abortion

Fer

100% segura

Vale

Mi hijo se transformó en una estrella.
Ahora veo a los demás de otra manera.
A…

Amanda

E não me arrependo, não se culpe por isso
Você é dona de si.
Eu sou bem jovem

Irlanda

Sabia lo que hacia, nunca dude, y sigo creyendo que fue lo mejor para mi y para…

Julia

Uwolniłam się od piekła i zyskałam szansę na szczęście

Margarita

Dicen que interrumpí una vida, yo siento que lo que hice fue continuar con la…

Efy

y no me siento mal

Laura Helena

Olá meninas , me chamo Laura , tenho 21 anos ,uma filha linda de 2 aninhos e…

Chinchulina

I come from a country where abortion is legal but due to my personal…

Magda

Może jestem bez serca ale niczego nie żałuję. ja chyba nie nadaję się na matkę…

Julia

Uratowałam sobie życie

Julia

Postanowiłam się podzielić swoją historią, ponieważ gdy szukałam informacji na…

Mariana

con siete semanas, nunca te olvidaré.